( 6 వ భాగం తరువాయి)
నయన, స్వాతి కూర్చొన్న వేదికని క్లోజ్లో, వైడ్లో మార్చి మార్చి చూస్తున్నాడు డైరెక్టర్. నయన క్లోజ్, స్వాతి క్లోజ్ షాట్స్ కట్ చేశాడు స్విచ్చర్లో. స్వాతి వెనకాల బల్బ్లు బుట్టలో వేలాడదీశారు. చుట్టూ ప్రమిదలు అంటించిన గుండ్రని బుట్టలపై ప్రమిదల్లో చాలా చిన్న లైట్లున్నాయి. మినుకు మినుకుమంటూ. ఆ బుట్టలోంచే తేలికపాటి వెలుగు స్వాతిపైన పడుతోంది. ఆమె మొహం, బుగ్గలు నున్నగా మేకప్ వేసినంతగా మెరుస్తున్నాయి. నలుపు తెలుపులు కలనేతగా వున్న వత్తయిన జుట్టుపైన గమ్మత్తుగా పడుతోంది వెలుగు. చక్కని నేతచీరతో ఆమె కుర్చీలో కూర్చున్న ఆధునిక సరస్వతిలాగ వుంది అనుకొన్నాడు ప్రొడ్యూసర్.
“మేడం రెడీ, నయనగారూ” అన్నాడు ప్రొడ్యూసర్.
“మేడం, జర్నలిజంలో, ఇటు రచనా రంగంలో మీరు ఎక్కలేని మెట్లు లేవు. ఈ సక్సెస్ రహస్యం ఏమిటి?”
“సక్సెస్కి రహస్యాలు ఏముంటాయి నయనా, మనం కష్టపడాలి అంతే.”
“అంతేనా మేడం, ఇదే స్టేట్మెంట్” అన్నది నయన.
“ఇది స్టేట్మెంట్. కాని సక్సెస్కి ఒకే ఒక్క దగ్గరదారి వుంది. మనం ఎదగాలంటే చుట్టూ ఎవ్వళ్ళూ ఎదగకుండా జాగ్రత్తపడాలి ” అన్నది స్వాతి.
“దానికి మనమే చేస్తాం మేడం. చుట్టూ ఉన్నవాళ్లు వృద్ధిలోకి రాకుండా మనమేం చేయగలం”
స్వాతి నవ్వింది.
“నువ్వు గట్టిగా ఆలోచించు. మొత్తం పది న్యూస్ చానల్స్. నాలుగు ఎంటర్టైన్మెంట్ చానల్స్ తెలుగులో బాగా నడుస్తున్నాయి. ఆరు న్యూస్ పేపర్లు మెయిన్గా వున్నాయి.
ఎంతమంది ఎడిటర్స్, చానల్ హెడ్స్ ఉన్నారు. మొదటినుంచి ప్రతి ఎదుగుదలలోనూ వాళ్ళే. వాళ్ల చుట్టూ ఎవ్వళ్లూ ఎదగలేదే. ఎవ్వళ్ళూ ఎందుకు వృద్ధిలోకి రాలేదు. ఈ ఒక్క ఇరవైమందే తెలివైనవాళ్లా ? సెకండ్ పొజిషన్లో కూడా ఎవ్వళ్లూ లేరేం?”
నయన భయంగా చూసింది ఆవిడవైపు.
“నయనా, నేను సరిగ్గానే చెప్పాను. సరైన సమయంలో ఎవ్వళ్ళొ కొందరికే అవకాశం వస్తుంది. నెమ్మదిగా ఆ అవకాశం ఉపయోగించుకొంటారు. ఆ కొందరు అంచలంచెలుగా ఎదిగే క్రమంలో తమతో సమంగా ఉండేవాళ్ళతో సంబంధాలు ఉంచుకోరు. ఒక పరిధిలో రెండు కత్తులు ఇమడవు కదా. యుద్ధతంత్రం లాగే ఇదీ. నువ్వు బతకాలంటే ఇతరుల్ని బతకనివ్వకూడదు.”
నయన ఓ నిముషం ఆవిడవైపే చూస్తూ ఊరుకొంది.
“కెరీర్లో పైకి ఎదగాలంటే యుద్ధ తంత్రాలే అవసరమా”
స్వాతి నిట్టూర్చింది.
“ఇన్సెక్యూరిటీ ఫీలింగ్. అవతలి వాళ్ళను జయించలేమోనన్న భయం. తనకంటే తెలివైన వాళ్లు తన పక్కనుంటే, తన తెలివితక్కువతనం బయటపడుతుందనే ఈర్ష్య. జలసీ..”
“మీరు ఇంత వృద్ధిలోకి వచ్చారు. మీకు చేదు అనుభవాలు ఏమైనా ఎదురయ్యాయా… మీరేమీ అనుకోనంటే మీరు కూడా యుద్ధ తంత్రాన్నే నమ్మారా?”
నయన గొంతు స్థిరంగా వుంది.
“ఎందుకు కాదు నయనా?. ఎన్నెన్నో చేదు అనుభవాలు. తీపి అనుభవాలు. అర్ధం అయ్యేలా ఎలా చెప్పను. వ్యక్తుల గురించి మనకి తెలియని కొత్త పార్ష్యాలలో గబుక్కున కనిపిస్తాయి. మనకి పరిచయం వున్న దారులే ఉన్నట్టుండి ఇక్కడ ఎప్పుడూ మనం చూడలేదనిపించే అనుభవంలాగా అన్నమాట”
“అర్ధం కాలేదు” అన్నది నయన.
“ఇందులో కంఫ్యూజన్ ఏవీ లేదు. మనం అనుకొన్నట్లు మన భావాలకు తగినట్లు, మనం నమ్మిన విలువల్ని మనమే చూస్తూ వదిలేస్తూ రావటం నాకు స్పష్టంగా కనిపించింది. ఫర్ ఎగ్జాంపుల్, నేనో కార్యక్రమం చేయాలనుకొంటాను. దానికింత బడ్జెట్ కావాలని అన్ని డిపార్ట్మెంట్స్ సాయం అడుగుతాను. అందరూ కలిసి అంటే ఇన్ని కెమెరాలు, లోకేషన్ కోసం వెరిఫై చేయటం. ఒక సెట్ వేయటం కోసం సెట్ డిజైనర్ ప్రపోజల్, సెట్ ప్రాపర్టీస్ కొనటంలో ప్రొడక్షన్ మేనేజర్, భోజనాల ఖర్చు, పెట్రోలు, వెహికల్స్, అవుట్డోర్ యూనిట్ ఖర్చు, జనరేటర్, ఒకటేమిటి సవాలక్ష పనులన్నీ అందరి సహకారంతో ఒక దారికి తేవాలి. అందరినీ నమ్మించి తీరాలి. తీరా అందరూ చెప్పింది నేను సరేననుకొని ఓకే చేసాక అందులో ఎవరెవరి స్వార్ధాలున్నా, దురాశలున్నా, లంచం తినాలనుకొన్నా ఇవన్నీ పరోక్షంగా నేను బాధ్యత తీసుకోవాలి. నేను నిజాయితీగా వుండాలనుకున్నా నా చుట్టూ వున్న టీమ్ కోఆపరేషన్ వద్దా?”
“అంటే మీరు బాగానే వున్నారు. మీ టీమ్ సరిగ్గా ఉండలేదంటున్నారా?”
నయన గొంతు ఇంకా కఠినంగా పలికింది.
స్వాతికి అర్ధం అయింది. నయన ఎక్కడో హర్ట్ అయింది.
“నయనా, సరిగ్గా పాయింట్కు వచ్చావు. నేను చెప్పిన నా చుట్టూ టీమ్ లో నువ్వూ ఉన్నావు. నేను అందరినీ మెప్పించగలగాలి. ఇక ఇన్చార్జిగా అందరి ఉద్రేకాలు, ఉద్వేగాలను నేను బాలన్స్ చేయగలగాలి. ఇంతకుముందు మన శ్రీజ అరగంట లేటుగా ఆఫీసుకు వచ్చింది. ప్రొడ్యూసర్కి వళ్ళు మండింది. తను చేసింది అరగంట లేటే. కానీ ఇటు మేకప్మాన్, అటు కెమేరా, వెహికల్, అవతల గెస్ట్లు, ప్రొడక్షన్ మేనేజర్ అందరూ సరిగ్గా వచ్చినా బికాజ్ ఆఫ్ శ్రీజ అంతా అప్సెట్ అయింది. ఓ అరగంట లేట్ని కన్సిడర్ చేయకూడదా అనుకొంటుంది ఆ యాంకర్. ఇవన్నీ ఇంటర్లింక్గా వుండే పనులు. నేను ఎలా వప్పుకొంటాను. అన్నీ నేను కాదు. అన్నీ నేనే. అందరి హృదయం నాది కాదు. కానీ నేనే. ఎవర్ని నొప్పించినా, ఆ డిపార్ట్మెంట్ నుంచి నాకు థ్రెట్ ఉంటుంది. ఫర్ ఎగ్జాంపుల్ నిన్ను నొప్పించాననుకో, నన్ను లైవ్లో వెర్రి ప్రశ్నలు వేసి విసిగించగలవు. నా ప్రోగ్రాం అప్సెట్ చెయగలవు. నిన్ను ఏ రకంగా నేను దండించగలను” అన్నది స్వాతి.
నయన తల వంచుకొంది. ఎక్కడో ప్రోగ్రామ్ పక్కకు జరిగింది. ఇంటర్వ్యూ సరిగ్గా లేదు. అంతా పర్సనల్ ఐపోతుంది. ఎన్నని ఆఫ్ ద రికార్డ్ అంటూ పక్కన పెడతారు.
“మేడం, బ్రేక్ తీసుకొందామా?” అంది నయన.
స్వాతి మాట్లాడలేదు.
“ఇప్పుడో బ్రేక్ తీసుకొందాం” అన్నది మామూలుగా.
సాధారణంగా బ్రేక్ తీసుకునే ముందుగా అంతకుముందు జరిగిన ఇంటర్వ్యూ గురించి తన అభిప్రాయం చెప్పేది నయన.. ఈసారి చెప్పేందుకు ఏవీ కనిపించలేదు.
***
“ఒక్క నిముషం నయనా, నేను శ్రీధర్తో మాట్లాడాలి. టు మినిట్స్” అన్నది స్వాతి.
“ఓకే మేడం అంటూ జస్ట్ టు మినిట్స్” అన్నది ప్రొడ్యూసర్తో నయన.
ఫోన్ తీసి “శ్రీధర్ ఓ నిముషం వస్తావా?” అన్నది స్వాతి.
“నేను ఇక్కడే డోర్ దగ్గర ఉన్నాను” అన్నాడు శ్రీధర్.
శ్రీధర్ స్టుడియో మెయిన్డోర్ తీసి మెట్లు దిగి కిందికి వచ్చాడు.
“వన్ మినిట్” అన్నాడు నయనతో.
నయన మైక్ తీసి సీట్లో పెట్టి లేచి వెళ్లిపోయింది.
స్వాతి పక్కన కూర్చున్నాడు శ్రీధర్.
“ఇదేంటీ మేడం” అన్నాడు దిగులుగా.
“దక్షిణామూర్తి వచ్చారా?” అన్నది స్వాతి.
“వచ్చారు … లైవ్లో” అన్నాడు ఎదురుగా వున్న మానిటర్ చూపిస్తూ. దూరంగా మ్యూట్లో పెట్టిన ఎల్ సిడిలోంచి లైవ్ కనిపిస్తోంది. వరసాగ్గా దక్షిణామూర్తిగారు, సావిత్రి, ఎండి కనిపిస్తున్నారు.
“ఆయన నా గురువుగారు. ఆయన దగ్గర నేను న్యూస్ ఎడిట్ చేయటం నేర్చుకొన్నా. కాలం ఎలా రాయాలో, స్పాట్ డెసిషన్ ఎలా తీసుకోవాలో ఆయనే నాకు గురువు. ఎండికీ, దక్షిణామూర్తి థ్రెట్ ఎప్పటికైనా. ఈయనతో సమానంగా ఉండేది దక్షిణామూర్తిగారే. అందుకని లోకల్టీవీకి లాగమంటాడు. ఒకసారి లోకల్లో ఇరుక్కున్నాడంటే ఇక మెయిన్ స్త్రీంలోకి రాలేడు కదా. మన సర్కి ప్రాబ్లం ఉండదు కదా. ఇదే కదా మేడం!”
స్వాతి దూరంగా నిలబడ్డ నయనవైపే చూస్తోంది.
యుద్ధతంత్రం ఇదే. ఎండిగారు టాప్లో ఉండాలంటే ఆయనతో సమానమైన తెలివితేటలున్న దక్షిణామూర్తి అణగారిపోవాలి. ఆయన్ని మంచిగా గొయ్యిలోకి దించాలి. ఇలాంటివి సర్వత్రా లేవా అనుకొంది స్వాతి మనసులో.
శ్రీధర్ కళ్ళు ఎర్రబడ్డాయి.
“నేను రిజైన్ చేస్తా మేడం. ఈ బురదలో నేను బతకలేను” అన్నాడు ఉద్రేకంగా.
స్వాతి అతనివైపు చూసింది.
“ఎండిగారి కుడిభుజం నువ్వ్వు. సగం చానల్ నీపైనే ఆధారపడి వుంది. నీకు వల వేయకుండా ఉన్నాడా ఎండి” అన్నది కఠినంగా.
శ్రీధర్ ఉలిక్కిపడి చూశాడు.
“ఇంటర్వ్యూ పూర్తి చేసుకుని వస్తాను. దక్షిణామూర్తిగారిని ఎంగేజ్ చేయి” అన్నది స్వాతి.
ఇంకేం మాట్లాడొద్దు. వెళ్లిరా అన్నట్టు అనిపించింది శ్రీధర్కు. లేచి నీరసంగా నడుస్తూ తన క్యాబిన్లో కూర్చున్నాడు. ఎదురుగ్గా టీవీలో లైవ్ నడుస్తోంది. ఏదో తప్పు చేస్తున్నట్టు మనసు అల్లకల్లోలంగా వుంది.
***
( మిగతాది వచ్చే వారం)