గాలికి ఊగిన పువ్వు
ఏదో ఊహను కదిలిస్తుంది
గడిచిన ఊసులిక ముసురుకుంటాయి
నిశ్చల తటాకంలో
మెరిసే చేపొకటి ఎగురుతుంది
అలజడైన నీటిలో
మేఘాలు చిత్రంగా ఊగుతుంటాయి
రోడ్డుమీద ఎవరో
గట్టిగా నవ్వుతారు
ఏళ్లనాటి పలకరింపొకటి
తలపుకొచ్చి సొంపకుండా చేస్తుంది
ఎప్పటిదో పాటలోని వయొలిన్ రాగం
నీ గుండెని తాకుతుంది
పురా గాయాలు కొన్ని రేగి
నిన్ను నిలువునా చీరేస్తాయి
చిట్టి తల్లి ఒకటి నిన్ను
వెన్నెల కళ్ళతో స్పృశిస్తుంది
నిన్నో ఆటలో ముంచేస్తుంది
అప్పుడిక, బతుకు
గొప్ప వెలుగుతో మెరిసిపోతుంది.
చాలా బాగుందండి.
ఎప్పటిదో పాటలోని వయొలిన్ రాగం
నీ గుండెని తాకుతుంది
పురా గాయాలు కొన్ని రేగి
నిన్ను నిలువునా చీరేస్తాయి……. ఇప్పుడిక వెలుగునిండిన చోటును చూస్తూ వుండటమే!
చాలా బాగుంది కవిత
“అప్పుడిక, బతుకు
గొప్ప వెలుగుతో మెరిసిపోతుంది.”
ఎంత బాగా వ్రాసారు!
“అప్పుడిక, బతుకు
గొప్ప వెలుగుతో మెరిసిపోతుంది.”
అందమైన కవిత!
డియర్ కూర్మనాథ్,
నేను నీ పాత స్నేహితుడిని .నా పేరు చందు.చోడవరం గుర్తుకొచ్చానా? నీ కవిత చాలా బాగుంది !
నీ ప్రస్తుత చిరునామా ఏమిటి ? ఎక్కడ ఉన్నావు ? దయచేసి నా ” మెయిల్ ఐ డి ” కి పంపు . నా మెయిల్ ఐ డి
chandu.chelluri@gmail.com