నీ భాషను నాకు నేర్పు..

 టాగోర్ సెప్టెంబర్ 10, 1937 లో బాగా అనారోగ్యం తో మంచం పట్టారు . అయినా అతని కలం  కవిత్వం చిందించడం మానలేదు. మంచం మీద నుండి రాసిన కవితలే 11 సంపుటాలు వెలువడ్డాయి. అందులో ” ఆరోగ్య”. శేష్ లేఖ , జన్మదినే ఇలా . ఇవన్నీ శిశిర్ కుమార్ దాస్ సాహిత్య అకాడెమీ ప్రచురించిన రబీంద్రుని సమగ్ర సాహిత్యం లో వాల్యూమ్ త్రీ లో పొందు పరిచారు. అయితే ఇప్పుడు మనం ఇక్కడ “రవిరేఖలు” అని చెప్తున్నవి ఏ సంపుటి లోనూ పొందు పరిచినవి కావు . ఇవి కొందరి మిత్రుల అభ్యర్ధన మేరకు , వారికి అర్ధం కావడం కోసం, బెంగాలీ లో కవిత రాసి వెంటనే దాన్ని ఆంగ్లీకరించేవారు. 

ఇలా ఎన్నో సందర్భాలలో రాసిన వాటిలో కొన్ని ప్రసంగాలు, వ్యాసాలు , కవితలు ఇలా వేరు వేరుగా వాల్యూమ్ 4 లో పొందు పరిచారు సాహితి ఆకాడెమీ వారు. అందులోనుండి ఈ కవితలను ఇప్పుడు తెలుగు లో మీకు అందిస్తున్నాము. ఇవి అన్నీ కొన్ని ఆంగ్లం లోనూ, కొన్ని బెంగాలీ లోనూ రాసిన కవితలు. ఎక్కువగా బెంగాలీ లో రాసి వెనువెంటనే తానే స్వయంగా క్రమశిక్షణ తో ఆంగ్లం లోకి అనువదించేవారు టాగోర్. ఈ కవితలు ఏవీ ఇతరులు అనువాదం చేసినవి కావు .అనువాదం కూడా ఒక గంభీర మైన  సాహిత్య ప్రక్రియ గా టాగోర్ సాధన చేసిన సమయం లో రాసిన కవితలు ఇవి . 1940 26 సెప్టెంబర్ లో మరలా తీవ్ర అనారోగ్యానికి గురయ్యారు టాగోర్. 1941 లో పరమపదించారు. చివరి క్షణం వరకు రాస్తూనే ఉన్నారు. ఆయన ఆలోచనామృత బిందువులే ఈ కవితలు . టాగోర్ కలం నుండి వెలువడ్డ ఆఖరి కవిత్వ రచనలుగా చెప్పబడే “రవి రేఖలు” అన్నీ అముద్రితాలు . వంగ మూలం వెనువెంటనే ఆంగ్లానువాదం టాగోరే చెయ్యడం విశేషం.

తెలుగు సేత : జగద్ధాత్రి

 

1

నీ పిల్లల మొర ఆలకించు తండ్రీ!

వారితో మాట్లాడు .

 

వారి ఆందోళిత హృదయాలలో తీరని ఆశలని పెంచుకుంటున్నారు

 

వారి ఆశా పూరిత చేతుల్లో నలిగి పోయే వాటిని పట్టుకుంటున్నారు,

 

ఓదార్పన్నది ఎరుగరు వారు . మాటలాడు వారితో.

 

ఎడారి వ్యర్ధాలలో నీడలను వెంటాడుతారు ,

 

రోజు పూర్తవ్వగనే తమ రిక్త హస్తాలను పిండుకుంటారు ;

 

వారి ముందు చూస్తారు కానీ ఏమీ చూడలేరు .

 

సంభాషించు వారితో తండ్రీ !

 

2

నా హృదయ సాగర తీరాన నిల్చుని ఉన్నావు నీవు

అలలు నీ పాదాలను తాకాలని చెలరేగి పోతున్నాయి

 

వెళ్ళి పోవద్దు, ప్రియతమా, గాలి ఎగుస్తోంది

 

సంద్రం తన సరిహద్దులను తెంచుకునేదాకా వేచి ఉండు

 

కెరటాలు నీ పాదాలను స్పృశించాలని ఆరాట పడుతున్నాయి

 

3

ఆవలకి తొలగి ఉండు , ఆమెను నీ స్పర్శతో మైల పరచకు ! నీ వాంఛ ఊపిరి విషం

ధూళి లో పడవేస్తే పువ్వు విరియదని తెలుసుకో

 

జీవన మార్గము అంధకారమని , నీకు దారి చూపేందుకే తార ఉందని తెలుసుకో

 

ఆమెను ఆవల పెట్టి తలుపు మూయకు

 

అలసిన నీ శ్వాసను వెలిగే దీపం పై సోకనీకు . కాల్చి నీ ప్రేమను బూడిద చేసుకోకు .

 

4

ఓ మనసా! నేను గానం చెయ్యాలంటే , నీ భాషను నాకు నేర్పు

నా శ్వాస అంతా నిట్టూర్పులలో వ్యర్ధమైపోతోంది ,

నా సంగీతం నిశ్శబ్దమైంది

సాయం సంధ్యలో సూర్యుడు నీలి గగనం నుండి నీలి నీటిలోనికి జారుతాడు ,

నా పాడని పద్యాలన్నీ స్తంభించిన గాలిలో తేలుతూ ఉంటాయి

 

నా రహస్యాలు నాకు మాత్రమే చెందినవి

అన్నీ మబ్బులలోనూ కెరటాలలో నూ జల్లివేయబడతాయి

నా హృదయ మధుర గీతాలు సాగరం  , గగనం కన్నా పురాతనమైనవి

కేవలం నా గొంతు మాత్రమే మూగది

 

5

ముద్దులు , పెదాల చెవులలో అవి పెదవుల పదాలు

అది హృదయ ద్రాక్ష సారాయిని రెండు రోజా పూరేకుల గిన్నెలలో కలపడం

 

అది పలుకుల అంతానికి అనురాగపు తీర్ధ యాత్ర

 

దేహపు పరిమితులలో ఐక్యమయ్యే దాకా దారి తప్పి తిరుగాడే రెండు హృదయ వాంఛలు

 

ప్రేమ పెదవులనుండి పువ్వులను సేకరిస్తోంది తీరుబాటు సమయాల్లో మాలలు అల్లేందుకు

 

రెండు పెదాలు , రెండు యవ్వన చిరునగవులకు ఒక శోభనపు శయ్య కాగలవు

 

 చిత్రం: టాగోర్

అనువాదం : జగద్ధాత్రి