వీలునామా -27 వ భాగం

శారద

శారద

(కేథరిన్ హెలెన్ స్పెన్స్ రాసిన Mr.HOgarth’s Will కి అనుసృజన : శారద )

(కిందటి వారం తరువాయి)

రాజకీయం
(కిందటి వారం  తరువాయి)

“ఫ్రాన్సిస్! నువు ఎనికల్లో నిలబడితే నెగ్గగలవా?” ఉత్సాహంగా అడిగింది జేన్.

“మావయ్య ఆ వూళ్ళో లిబరల్ పార్టీకే వోట్లెక్కువ పడతాయనే వాడు. టాం అయితే నీకెదురే లేనట్టు మాట్లాడాడనుకో!”

“టోరీ పార్టీ అభ్యర్థీ, విగ్ పార్టీ అభ్యర్థి ఇద్దరూ సంపన్న కుటుంబాల నించి వచ్చిన వారే. అయితే ఇద్దరికీ గెలుపు దక్కకపోవచ్చనీ, స్వతంత్రంగా పోటీ చేసే అభ్యర్థి ఎవరైనా నెగ్గొచ్చనీ అనుకుంటున్నారు. ” ఒప్పుకున్నాడు ఫ్రాన్సిస్.

“నువ్వంటే అందరికీ ఊళ్ళో ఇష్టమే కదా? ”

“చెప్పలేం జేన్! భూస్వాములకి నేనంటే కొంచెం కోపం. పాలేర్ల కోసం భూమి ఇవ్వడం, చిన్న ఇళ్ళూ కట్టించి ఇవ్వడం వంటివి ముందు ముందు పెద్ద సమస్యలౌతాయని వాళ్ళ అభిప్రాయం. పాలేర్లూ, కూలి వాళ్ళకి సహజంగానే నేను చేసిన పనులు నచ్చుతాయి కానీ, వాళ్ళకసలు వోటు హక్కే లేదు కదా? ”

“పోటీ చేస్తే ఏదో ఒక పార్టీ అభ్యర్థి గా చేస్తావా లేక స్వతంత్రంగా చేస్తావా? ”

“ఒకవేళ పోటీ చేస్తే మాత్రం, స్వతంత్రంగా నిలబడాలనే అనుకుంటున్నాను. అయితే ఏ పార్టీ మద్దతూ వుండకపోవడం తో గెలిచే అవకాశాలు తగ్గొచ్చు.”

“రెండు పార్టీల వోట్లూ చీలిపోతాయన్నమాట.”

“అదే సమస్య. ఏదో ఓక పార్టీతో చేరితే గెలుపు తథ్యమే కానీ, నా ఆశయాలూ, అభిప్రాయాలూ నీరు గారిపోతాయి. స్వతంత్రంగా పోటీ చేద్దామంటే గెలుపు కొంచెం సంశయం.”

“ఏదేమైనా, లిబరల్ పార్టీతో కలిసి నువ్వు పని చేయలేవేమో ఫ్రాన్సిస్. అందులోనూ ఆ పార్టీ మనుషులు పదవుల్లో వున్నప్పుడు, ప్రభుత్వంలో వునా, అప్పోజిషన్లో వున్నా, వాళ్ళతో నెగ్గలేం.. గత కొన్ని సంవత్సరాలుగా వాళ్ళు చేసేవన్నీ, స్వప్రయోజనాలకే తప్ప ప్రజలకి పనికొచ్చేవేమీ లేవు. ఆ మాట కొస్తే టోరీ పార్టీ యే కొంచెం నయం. ఎలాగైనా సరే, నీలాటి వాళ్ళు పార్లమెంటు మెట్లెక్కడం మంచిది. రెండు పార్టీల మెంబర్ల మీదా కన్నేసి వుండాల్సిన అవసరం సాధారణ పౌరులకెంతైనా వుందిప్పుడు. అందుకే నువ్వసలు ఏ పార్టీతోనూ చేరకుండా వుండడం మంచిదేమోననిపిస్తుంది నాకు. అలా అసలే గెలవలేనంటావా?” ఆశగా అడిగింది జేన్.

veelunama11

“ఏమో మరి. ప్రయత్నిస్తే కానీ తెలియదు. అందులోనూ అదంతా ఖర్చుతో కూడుకొన్న వ్యవహారం.”

“ఎంత వింత కదా! ప్రజలకీ, దేశానికీ ఏదైనా మంచి చేద్దామనుకుంటే అందుకు ముందుగా డబ్బుండాలన్నమాట. అసలు నువ్వు ముందుగా దాన్ని మార్చటానికి కృషి చేయాలోయ్!” ఆవేశంగా అంది జేన్.

“పిచ్చి జేన్! పార్లమెంటు సభ్యులూ, రాజకీయ నేతలూ ఎప్పుడూ రాజకీయాన్నీ, ప్రభుత్వాన్నీ డబ్బున్న వాళ్ళ చేతుల్లోనే వుండేటట్టు చూసుకుంటారు. ఎలాగనుకున్నావు? ఇదిగో, ఇలా రాజకీయాన్నీ చాలా ఖరీదైన వ్యవహారం చేయడం ద్వారా. అందుకే సామాన్య ప్రజానీకానికీ, ప్రభుత్వాలకీ అంత దూరం.”

“మరందుకే కదా నిన్ను ఎన్నికల్లో పోటీ చేయమనేది. రైతుల సాధక బాధకాలూ, పేదవారి కష్టాలూ తెలిసిన నీలాంటి వాడు పార్లమెంటులో వుండడం ఎంతైనా అవసరం ఈనాడు.

ఎన్నికలలో పోటీ చేయడానికి నీదగ్గర సరిపడా డబ్బు లేకపోవడం ఏమిటి? వెయ్యీ, రెండు వేల పౌండ్లు లేవా నీ దగ్గర? ఇంతకీ నీ నామినేషను పత్రం ఏదీ? తీసుకొచ్చావా?”

“ఓ! ఇదిగో, నా దగ్గరే వుంది. చూస్తావా? ఏ నిర్ణయమైనా తీసుకునే ముందు లండన్ లోని ఫ్రీమాన్ గారితో మాట్లాడడం మంచిదని నా కనిపిస్తూంది. ఆయన ప్రభుత్వ పార్టీకి ఎన్నికల అభ్యర్థులని ఎంపిక చేస్తూ వుంటారట. నాలాటి అభిప్రాయాలున్న అభ్యర్థికి గెలిచే అవకాశం ఎంతుందో ఆయనైతే సరిగ్గా అంచనా వేయగలడు. నేనైతే ఇప్పుడు ఊళ్ళో పోటీ చేయాలనుకుంటున్న అభ్యర్థులందరితోనూ మాట్లాడుతున్నా.”

“ఎన్నికల్లో పోటీ చేయడమంటే ఎంతో శ్రమ తో కూడుకున్న విషయం మరి.”

“ఆ శ్రమంతా నిజాయితీ పరులకూ, కష్టపడి ఏదైనా మేలు చేద్దామనుకునేవారికి మాత్రమే.”

“అలాంటి వాళ్ళే రాజకీయాల్లోకి రావాలి మరి.”

“అని నువ్వనుకూంటే సరిపోదు. రాజకీయ పార్టీలనుకోవాలి.”

“అదంతా పక్కన పెట్టు. నువ్వు నెగ్గి తీరతావు. నువ్వైతే ముందు స్పీచీ సాధన చేయి,” నవ్వుతూ అంది జేన్.

“మరే! కోడిగుడ్లతో కొట్టినా, నా పుట్టుకని గురించి హేళన చేసినా, మా అమ్మని గురించి గుచ్చి గుచ్చి అడిగినా, అలాగే ఆగకుండా ప్రసంగిస్తాను. ఆ సోదంతా వినడానికి ప్రజలకి ఓపికుంటుందో ఉండదో కానీ!”

“అంతా బానే అవుతుందిలే. పదేళ్ళ కిందట మనూళ్ళో భూస్వాములంతా కలిసి మావయ్యని ఎన్నికల్లో పోటీ చేయమన్నారు. మావయ్య పది మందిలో మాట్లాడడానికి భయపడి వెనకడుగు వేసారు. అందుకే నువ్వు సభాప్రసంగాలకి ముందునించే సిధ్ధపడి వుండాలి.”

“ అది సరే కానీ, జేన్, ఈ మధ్య మిస్ థాంసన్ గారింట్లో నాకు తరచూ ఒక పెద్ద మనిషి కనపడుతూన్నాడు. బహుశా పార్లమెంటు సభ్యుడై వుండొచ్చు. బానే డబ్బు సంపాదించాడంటారు. కుటుంబమూ, వ్యాపారమూ లాటి బాదరబందీలేవీ లేవు. మన వూళ్ళో ఆయన మాట బానే చెల్లుబడి అవుతుంది. ఆయనే నన్ను ఈ ఎన్నికల్లో నిలబడమనీ, తాను సాయం చేస్తాననీ ప్రోత్సహిస్తున్నాడు. ఆయన సహాయమూ, నువ్వు పక్కనుంటే వచ్చే బలమూ వుంటే నేనీ ఎన్నికల్లో నిలబడొచ్చేమో!”

“తప్పకుండా. నువ్వు వెంటనే ఫ్రీమాన్ గారితో మాట్లాడు. రేపు రాగానే ఏ సంగతీ నాతో చెప్పు.”

 

 

ఫ్రాన్సిస్ ఫ్రీమాన్ గారిని కలవడానికి వెళ్ళిపోయాడు.

అదృష్టవశాత్తూ అప్పుడు పార్టీ పెద్ద ఆందోళనలూ, సమస్యలూ లేక శాంతియుతంగానే వుంది. విగ్గుల పార్టీ కానీ, టోరీ పార్టీ కానీ వాదించుకొని విభేదించుకునే అంశాలు జన జీవనంలో పెద్దగా ఏమీ లేవు. వోట్లు సమంగా పడతాయి రెండు పార్టీల అభ్యర్థులకీ. ఇలాటి పరిస్థితులలో ఒక స్వతంత్ర అభ్యర్థిని బల పర్చడం తమకి ప్రయోజనకరంగా వుంటుందేమోననిపించింది ఫ్రీమాన్ గారికి. ఫ్రాన్సిస్ భూస్వామి కావడం వల్ల డబ్బున్న వాళ్ళ వోట్లూ పడొచ్చు, రైతు కూలీలకెంతో మంచి చేసాడు కాబట్టి వారి వోట్లూ పడొచ్చు. ప్రభుత్వాన్ని అతను పెద్దగా నిగ్గదీసే సందర్భాలూ రాకపోవచ్చు.

“మీ ఎస్టేటులో పనిచేసే రైతు కూలీలు మీరెటు వేయమంటే అటే వోట్లేస్తారు కదా?” ఫ్రీమాన్ అడిగాడు ఫ్రాన్సిస్ ని.

“అదెలా చెప్పగలమండీ? మా ఎస్టేటులో పని చేసే రైతులని నేను చెప్పినట్టే వినమని నేనెప్పటికీ నిర్బంధించను. వాళ్ళ ఇష్టప్రకారమే వాళ్ళని వోట్లు వేయమంటాను. రైతులూ, ఎస్టేటు పని వాళ్ళూ వాళ్ళకి ఇష్టం వచ్చిన పార్టీకీ వేసుకుంటారు. లిబరల్ పార్టీకి చెందిన మీరు ఇలా మాట్లాడుతున్నారే?”

“అవుననుకోండి. కానీ మనకి అందరి మద్దతూ వుండాలి కదా, అప్పుడే ఎన్నికలు నెగ్గగలుగుతాం.”

“అందుకని నీతి మాలిన పన్లు చేయలేం కదా? నేను నా చేతులు శుభ్రంగా వుండాలనుకునే మనిషిని.”

“అయ్యొయ్యో, అందరూ అంతేనండి. ఈ వెధవ రాజకీయాల్లో చేతులు శుభ్రంగా వుండాలంటే అయ్యే మాట కాదనుకోండి….”

“అదేం లేదు ఫ్రీమాన్ గారూ! నేను రాజకీయాల్లో కూడా నీతి తప్పకుండా వుంటాను.”

“అలా వుండగలిగితే అంతకంటే కావలసిందేముందండీ! రండి, మిమ్మలని మా పార్టీ అభ్యర్థికి పరిచయం చేస్తాను.”

లిబరల్ పార్టీ అభ్యర్థి వున్నత కుటుంబానికి చెందిన వ్యక్తి. అయితే అతను కూడా వేరే ఏ ప్రయోజనాలకూ ఆశించకుండా ఒక కొత్త స్వతంత్ర అభ్యర్థికి మద్దతివ్వాలన్న ఆలోచనకి అడ్డు చెప్పలేదు. అతనికి ఫ్రాన్సిస్ నిర్మొహమాటమూ, ఖచ్చితమైన అభిప్రాయాలూ నచ్చినట్టున్నాయి. వాళ్ళ ఇంటికి ఒక సారి భోజనానికి రమ్మనీ, అక్కడ ఇంకొందరు రాజకీయ మిత్రులని కలుసుకొని ఎన్నికల వ్యూహం గురించి ఆలోచించుకోవచ్చనీ ఆహ్వానించాడు.

ఈ సంగతి ఫిలిప్స్ ఇంటికెళ్ళి ఫ్రాన్సిస్ చెప్పగానే హేరియట్ ఫిలిప్స్ దృష్టిలో ఫ్రాన్సిస్ చాలా ఎత్తుకెదిగాడు. లిల్లీ ఫిలిప్స్ ఈ సంగతి వినగానే ఇక పైన జేన్, ఎల్సీలిద్దరితో చాలా మర్యాదగా, ఆప్యాయంగా వుండాలని నిర్ణయించుకొంది. ఒక వారం లండన్ నగరంలో గడిపి ఫ్రాన్సిస్ తిరిగి తన ఎస్టేటు చేరుకున్నాడు. ఈ లోగా బ్రాండన్ అంటే ఎవరో గుర్తు కూడా రానంతగా బ్రాండన్ హేరియట్ మనసులోంచీ, ఆలోచనల్లోంచీ జారిపోయాడు.

 ***

(సశేషం)

Download PDF

ఒక వ్యాఖ్యను

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enable Google Transliteration.(To type in English, press Ctrl+g)