బుగ్గ – శుభాకాంక్ష

DRUSHYA DRUSHYAM 20
క్రమక్రమంగా జీవితపు రహస్యాలు అవగతం అవుతున్నప్పుడు ఎంత సంతృప్తి కలుగుతుంది, ఏ వయసు వాళ్లకైనా!ఇదీ అదీ అని అనుకోవాల్సిన అవసరం లేదు.
అది కేవలం ఒట్టి బుగ్గ ఊదుతున్న బొమ్మే కావచ్చు, కానీ, ఒక చిన్న పాపాయి దాన్ని పొందుతున్నాను అన్న ఆనందం ఎంత అపూర్వం.
ఆ బిడ్డ మురిసిపోవడాన్ని ఆస్వాదిస్తున్న తాతయ్యకూ ఎంత తృప్తి! చిద్విలాసమూ!!

వయసు పెరుగుతూ ఉంటుంది.
ముందు అందుకున్న వాళ్లు పిదప ఓపిక పట్టవలసి వస్తుంది.
ఆ పనే ఆ బాబు చేస్తాడు, ఈ చిత్రంలో.

అవును. ముందు ఆ నవ్వుల పాపకి, ఆ తర్వాతే ఆ బాబుకు ఆ బెలూను అందుతుంది.
కానీ, కాసేపు నిరీక్షించడం వాడికీ అలవాటే అవుతుంది.
అదీ ఎంత బాగుంటుందో!

చిత్రమేమిటంటే, వాళ్లకు బెలూన్లు కొనిచ్చిన తాతయ్యకూ బెలూను అందుకున్న తృప్తే.
ఇప్పించడమూ అందుకోవడమే కదా!

అట్లా ఒకటి సాకారం అవుతున్నప్పుడు ఖరీదుకు ఇస్తున్నప్పటికీ ఆ బెలును అమ్మే మనిషికీ ఆనందమే..
తన కార్యం జరగమూ ఒక ఆనందమే మరి!

పిల్లల విషయమనే కాదు, నిజానికి మనందరం ఒక్కో దశను దాటుకుంటూ ఎన్నింటినో అందుకుంటూ వచ్చిన వాళ్లమే!
ఇంకా ఇంకా జీవితం ఇచ్చే వాటికోసం నిరీక్షిస్తున్న వాళ్లమే!

ఇక ఆ తాతయ్య.
తానూ ఇవన్నీ దాటినవాడే. అందుకున్న వాడే.
ఇప్పుడు ఈ వయసులో పిల్లల్ని సంతోషపెడుతూ పొందే ఎన్నెన్ని సంబురాలో తనకి!
అన్ని దశలనూ దాటి ఈ వయసుకు రావడంలో మరెన్ని అనుభూతుల మూటలో!
అయినా, అవన్నీ కాకుండా పిల్లలని చూసుకుంటూ ఉంటే తననీ, తనలోని చిన్నతనాలను, పెద్దరికాలనూ ఆస్వాదించడం…అదొక సంతృప్తికరమైన ఆరోగ్యం కదా!

ఇక ఆ బొమ్మలోని మరికొన్ని అంశాలూ…సంబురమే!
ఇందులో వయసులు ఉన్నట్టే రంగులూ ఉన్నయి. ఒక కులాసా అయిన తరుబడిలో లభించే ఉత్పాహవంతమైనప్పుడు కానవచ్చే దేహభాష ఉన్నది.  నవ్వేప్పుడు ఆ చిన్నది చెంపకు చేయించుకున్న పద్ధతి చూడాలి. ఎంత భద్రత, మరెంత విశ్వాసం. నవ్వుతో ముడతలు పడ్డ ఆ కళ్లలో చిగుర్లు తొడిగి, మొగ్గై, పువ్వయినట్లున్న మొత్తం జీవన పర్యంతం అవశ్యమైన ప్రేమేమిటో లేదూ! అది తప్పక అంతటా పరివ్యాప్తం కావాలనే ఈ చిత్రం!:

మరి, ఆ చిన్నోడు!
వాడు నిలబడ్డ తీరు, నడుముకు చేతులు ఆన్చుకున్న లక్షణం…
వాడి జుట్టూ, ఆ తాత నెరిసిన జుట్టూ, బుగ్గలమ్మే కష్టజీవి క్షవరమూ…అన్నీఈ దృశ్యంలో మాట్లాడుతూ ఉంటాయి.
రంగులూ పలకరిస్తాయి. లేత, ముదురు ఆకుపచ్చలూ పసుపు నారింజ నీలాలూ అన్నీ ఒక పచ్చటి జీవితాన్ని హృద్యంగా ఆవిష్కరిస్తయి.

+++

జీవితచక్రం ముందుంచుకుని ఈ చిత్రం కారణంగా ఒక చిత్రకారుడిగా నేను మళ్లీ చిన్ననాటి బాల్యంలోకి వెళ్లి ఆ బుగ్గను ఊదుతూ ఉన్నాను. అదే ఈ చిత్రం. దాన్ని ఆ పాపలా అందుకుంటున్నాను, అదే చిత్రం. అట్లా నిలబడి నా వంతు కోసమూ, మీ వంతు కోసమూ వేచి ఉంటూ ఉంటాను. అదీనూ చిత్రమే. చివరాఖరికి ఈ చిత్రాన్ని మీకందజేసే తాతనూ నేనై చిత్రంగా ఈ వారం తప్పుకుంటూ ఉన్నాను, ఇస్తూ.

ఇరువురుకీ, మనందరికీ…
శుభాభినందనలతో…

~ కందుకూరి రమేష్ బాబు

Download PDF

ఒక వ్యాఖ్యను

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enable Google Transliteration.(To type in English, press Ctrl+g)