వీలునామా – 29 వ భాగం

శారద

శారద

(కేథరిన్ హెలెన్ స్పెన్స్ రాసిన Mr.HOgarth’s Will కి అనుసృజన : శారద )

(గత వారం తరువాయి)

ప్రచారమూ – ఎన్నికలూ
ఆ రోజు ఉదయం టాం లౌరీ ఉత్తరం చూడకపోయి వుంటే జేన్ ఫ్రాన్సిస్ గురించి వేరే రకంగా ఆలోచించి వుండేదేమో! ఎందుకంటే ఆ రోజు ఫ్రాన్సిస్ మనసు ఆమెకి చూచాయాగా అర్థమైనట్టే వుంది. అయితే ఇంతకుముందే చెప్పుకొన్నట్టు ఆమె రాజకీయాల గురించీ, అందులో ఫ్రాన్సిస్ చేయబోయే పని గురించి ఉన్నదానికంటే ఎక్కివగా ఊహించుకుంది. ఒక రకమైన ఆదర్శంతో ఆ అమ్మాయి స్కాట్లాండులోని ఒక పల్లెటూరి నుండి ఎన్నికయే ఒక చిన్న భూస్వామి దేశ రాజకీయ వ్యవస్థనీ, రైతాంగాన్నీ మార్చి వేయగలడనుకొంది. అయితే ఒక సంఘమో, దేశమో అభివృధ్ధి చెందాలంటే ఇటువంటి అమాయకమైన ఆదర్శవాదం తప్పనిసరి. వాస్తవికత పేరుతో ఎటువంటి ఆదర్శాన్నీ పట్టించుకోనప్పుడే దేశమైనా సంఘమైనా పతనమయ్యేది. మనుషుల్లో అమాయకత్వమూ, ఆదర్శమూ లోపించిన సంఘం ఆర్ధికంగా ఎంతైనా అభివృధ్ధి చెందనీ గాక, నైతికంగా పతనావస్థలోనే వుంటుంది.

ఈ ప్రపంచంలో తనొక్కతే ఫ్రాన్సిస్ ని పెళ్ళాడగల స్త్రీ అయివుంటే తాను తప్పక ఫ్రాన్సిస్ ని పెళ్ళాడి వుండేది. కానీ, ఇప్పుడు ఫ్రాన్సిస్ ని పెళ్ళాడడానికి వందల్లో అమ్మాయిలు దొరుకుతారు. అతనికి ఇంకే అమ్మాయితో పరిచయం లేకపోవడమూ, తను అతని పట్ల కొంత స్నేహ భావం చూపడం వల్ల అతను తనని ఇష్టపడుతున్నాడు తప్ప వేరే ఇంకేమీ లేదు. ఎంతో మంచి రాజకీయ భవిష్యత్తు వున్నవాణ్ణీ, డబ్బూ హోదా వున్నవాణ్ణీ తను అతని బలహీనతలుపయోగించి కట్టేసుకోవడం న్యాయం కాదు. ఇంకొన్నేళ్ళు పోతే అతను తనకి అన్ని విధాలా సరిపోయి, తనకి నచ్చిన అమ్మాయిని వెతుక్కోగలడు. ఇలా ఆలోచించి జేన్, అతని అంతరంగం తనకి అర్థం కానట్టు ఉండిపోయింది. అయితే ఆమె కొంచెం తన మనసుని కూడా తరచి చూసుకొని వుంటే ఏమయి వుండేదో! కాని ఆమె అంత ధైర్యం చేయలేక పోయింది. అయితే అతను మంచి అమ్మాయిని పెళ్ళాడాలనీ, ఆ వచ్చే భార్యకి తమ స్నేహం పట్ల ఎటువంటి అభ్యంతరమూ వుండకూడదనీ ఆశపడింది జేన్.

జేన్ తన మనసుని అర్థం చేసుకునే ప్రయత్నం పెద్దగా చేయలేదు.. అతను ఇంకొక అమ్మాయిని పెళ్ళాడడం అన్న ఊహ తనకే మాత్రం ఈర్ష్య కలిగించడం లేదు. అంటే తను అతన్ని ప్రేమించడంలేదన్నమాట, అనుకుంది. నిజానికి, ప్రేమ బలహీనమైన మనసులో ఒకలాటి ఫలితాలనిస్తే, బలమైన వ్యక్తిత్వంలో ఇంకొకరకంగా పరిణమిస్తుంది కదా? ఈ సంగతి తెలుసుకుని అర్థం చేసుకునేంత వయసు జేన్ కి లేదు. పైగా తమ మధ్య ఎన్నో తేడాలున్నట్టు అనిపించింది ఆమెకి.
అతను భావుకుడైతే తను నిత్య జీవితంలో తలమునకలయ్యే మనిషి. అతనికి కవిత్వమూ, చిత్రలేఖనమూ ఇష్టాలైతే తనకు లెక్కలూ విఙ్ఞాన శాస్త్రమూ అంతులేని ఆనందాన్నిస్తాయి. తనతో స్నేహం వల్ల పని వాళ్ల గురించి ఆలోచించడం మొదలు పెట్టాడు కానీ నిజానికి అతనిది భూస్వాములకుండే మనస్తత్వం! తను ఒక్క క్షణం కూడా ఒక చోట నిలకడగా వుండలేనిదయితే, అతను తీరికగా, కలల్లో విహరిస్తూ నింపాదిగా వుంటాడు. తనతో కలిసి బ్రతకడం అతనికి కొన్నాళ్ళాయింతర్వాత చికాకుగా మారినా ఆశ్చర్యం లేదు. అలాటి త్యాగం తను అతన్నేలా చేయనీయగలదు? ఇలాటి ఆలోచనలతో జేన్ తమ ఇద్దరికీ కలిసి భవిష్యత్తు లేదని మనసుకి గట్టిగా నచ్చ చెప్పుకుంది. అతనితో పాటు ఎన్నికల ప్రచారంలో చురుగ్గా పనిచేయాలని నిశ్చయించుకుంది.
అనుకుందే కానీ జేన్ కి పన్లతో అసలు తీరుబడే దొరకడంలేదు. పని మనిషులు ఇద్దరు ఇంట్లో పని మానేసారు. వాళ్ళ పని ఎల్సీ తో చేయించాలంటే జేన్ కి ఇబ్బందిగా వుంది. చేయించకుండా వుంటే మొహమాటంగా వుంది.
భార్యా భర్తలు, స్టాన్లీ, లిల్లీ ఫిలిప్స్ పిల్లలని జేన్ సం రక్షణలో వదిలి కొద్ది రోజులలా ఊరు తిరిగొద్దామనుకున్నారు. వాళ్ళతో పాటు హేరియట్ కూడా వెళ్ళాలని ఆశపడింది కానీ, లిల్లీ ఇక మరదలి కోసం తాము చేసింది చాలనుకొంది. అందుకని లిల్లీ జేన్ నీ పిల్లలనీ ఇంట్లో వదిలి తనతో పాటు ఎల్సీని తీసికెళ్దామని అనుకొంది. లిల్లీ కి కానీ, స్టాన్లీ కి కానీ ఇంగ్లీషు తప్ప వేరే భాష రాదు. అందుకే తోడుగా ఎల్సీ వుంటే మిగతా దేశాల్లో ఇబ్బంది వుండదు. ఎల్సీకి ఫ్రెంచి భాషా, ఇటాలియన్ భాషా వచ్చు. జేన్ కూడా చెల్లెలు కొన్ని వూర్లు తిరిగి అక్కడక్కడా పాఠశాలల్లో తమగురించి చెప్పగలిగితే తమకు ఇంకొక వుద్యోగం దొరకొచ్చు, అనుకొంది. ఇహ హేరియట్ కి లండన్ నగరం వదిలి తన వూరు డెర్బీషైర్ చేరుకోక తప్పలేదు. పనివాళ్ళెవరూ లేకుండా, పిల్లలూ, జేన్ తో కలిసి ఒంటరిగా వుండాలన్న వూహే నచ్చలేదామెకి.

******

ఇంకొక పక్క ఫ్రాన్సిస్ ఎన్నికల ప్రచారం ఊపందుకొంది. సింక్లెయిర్ ఫ్రాన్సిస్ కి కుడి భుజంలా పని చేసాడు ప్రచారానికి. ఫ్రాన్సిస్ పోటీ చేసిన కౌంటీలో మొత్తం కలిపి అయిదు ఊళ్ళున్నాయి. అన్నీ పక్క పక్క వూళ్ళే. “రిఫారం బిల్లు” ప్రవేశ పెట్టక పుర్వం ఒక్కొక్క వూరి నించి ఒక ప్రతినిధి మాత్రం ఓటు వేయగలిగే వాడు. ప్రతీ వూరికీ వుండే టౌను కౌన్సిల్ ఆ ప్రతినిధిని ఎన్నుకునే అలవాటు వుండేది. ఆ పధ్ధతిలో జరిగే ఎన్నికలని ప్రజాస్వామ్యం అనడం హాస్యాస్పదం.
“రిఫారం బిల్లు” ప్రతినిధులని ఎన్నుకునే పధ్ధతిని మార్చివేసి ప్రజలెకంతో మేలు చేసింది. ఆ బిల్లు వల్ల రాజకీయ నాయకులల్లోనో, నాయకత్వం లోనో పెద్ద మార్పు రాలేదు కానీ, ఎన్నికల యంత్రాంగం లో రాబోయే ముఖ్యమైన మార్పులకి నాంది పలికింది. ముఖ్యంగా స్కాట్ లాండు ఎనికల్లో ఇది చాలా చారిత్రాత్మకమైన మార్పు.
రిఫారం బిల్లు వల్ల ఇప్పుడు ప్రతీ వూళ్ళోనూ నమోదు చేయించుకున్న వోటర్లున్నారు. ఈ వోటర్లు తమకి నచ్చిన అభ్యర్థి కి వోటేస్తారు. ఒక వూళ్ళో వుండే అయిదువందల మంది మాటా, పక్క వూళ్ళో వుండే ఎనభై మంది మాటా ఒకేలా చెల్లుబడి అయే వీలు వుండదు.

సంప్రదాయ వాదులతో నిండిన టోరీ (కంజర్వేటరీ) పార్టీ అబ్యార్థి శ్రీమాన్ ఫార్టెస్క్యూ గారు. ఆయన సొంతంగా గొప్ప పన్లేవీ చేయకపోయినా, పెద్ద భూస్వామి, పెద్ద పెద్ద వాళ్ళతో పరిచయాలున్నవాడు. అయిదు ఊళ్ళల్లోనూ, రెండు వూళ్ళో టోరీ పార్టీ నెగ్గేలాగుంటే, ఒక వూళ్ళో లిబరల్ పార్టీ నెగ్గే సూచనలున్నాయి. మిగతా రెండు వూళ్ళూ ఏ సంగతీ చెప్పలేకున్నాయి, ఏమైనా జరగొచ్చు. ఇలాటి పరిస్థితిలో ఫ్రాన్సిస్ తో తలపడడమనటే ఇంతకు ముందు ఎన్నికలంత సులువు కాదేమో నని భయపడ్డారు ఫోర్టెస్క్యూ గారు.
తన ప్రచారానికి శ్రీమాన్ టౌట్ వెల్ గారిని తోడు తెచ్చుకున్నాడు. చాలా ప్రచార సభల్లో ఫోర్టెస్క్యూ కంటే టౌట్-వెల్ గారే ముందు నిలబడి ప్రసనగించారు.
“అయ్యా! నన్నడిగితే అన్నిటికంటే అనుభవం ముఖ్యం!”, టౌట్-వెల్ వోటర్లని మచ్చికచేసుకునే మెత్తటి గొంతుతో అన్నారు.
“ఇప్పుడూ- ఫోర్టెస్క్యూ గార్ని ఓడించి పార్లమెంటుకెళ్ళాలంటే ఎంతో కొంత అనుభవం అవసరం కదా? బాంకి కౌంటరు వెనక యేళ్ళ తరబడి కూర్చున్న మనిషికి భూస్వాముల కష్ట నష్టాలు తెలుస్తాయంటారా? ఒట్టిదే! నిజమే, మా ఫోర్టెస్క్యూ గారికి సభల్లో ప్రసంగాలు చేయడం రాదు. అయితే? పార్లమెంటులోకెళ్ళేది పని చేయడానికా, ప్రసంగాలు చేయడానికా? ఇంతకు ముందు పార్లమెంటులో ఆయన వోటు చేసిన విధానం చూడండి, మీకే తెలుస్తుంది ఆయన పని తనం. అదే ఫ్రాన్సిస్ హొగార్త్ సంగతి చూడండి! అసలాయనకి ఆయన పార్టీ టిక్కెట్టు ఇవ్వడమే పెద్ద విచిత్రం. భూస్వాముల భుమి భాగాలు చేసి పని వాళ్ళకివ్వాలంటాడు! ఇంత కంటే అన్యాయం, హానికరం ఇంకేదైనా వుంటుందా?దీనికొప్పుకుంటే ముందు ముందు మన గతేమిటి? సోషలిస్టు ప్రభుత్వాల్లాగయిపోమూ? ఇలా మనుషులంతా ఒక్కటే అని మాట్లాడేవాళ్ళని ఎంత దూరంగా వుంచితే సంఘానికంత మంచిది. భగవంతుని సృష్టిలోనే అన్ని జీవులూ సమానంగా లేవు. ఇప్పుడీ సోషలిస్టులు భగవంతుని సృష్టిలో లోపాలెతుకుతారా? అయినా దేవుడే లేడనే మూకకి ఏం చెప్పి ఏం లాభం?
పైగా ఆ పాలేరు వెధవలకి పక్కా యిళ్ళు కూడా నట! వాటితో ఆయన పేరు ప్రతిష్ఠలు ఇనుమడిస్తాయేమోకానీ, మీ గతేమవుతుందో ఆలోచించుకోండి. మీ అందరినీ ఇప్పుడు పాలేళ్ళకి ఇళ్ళు కట్టించి ఇమ్మంటాడు. అసలా పని వాళ్ళేమైనా అడిగారా? లేదే! ఇహ మరి ఎందుకీ దాన ధర్మాలు? అసలా పెద్దాయన ఆ ఆస్తి ఆడపిల్లల పేరు మీద రాయకుండా ఇతనికిచ్చి పొరపాటు చెసాడు. ఊరికే వొచ్చి పడిన డబ్బూ, ఆస్తీ అంటే ఎవరికి మాత్రం లెక్క వుంటుంది?”
ఇలాటి ప్రసంగాలూ టౌట్-వెల్ గారూ, ఫోర్టెస్క్యూ గారూ బోలెడు చేసారు.

ఇక్కడ ఫ్రాన్సిస్ వర్గంలోనూ గెలిచి తీరాలన్న పట్టుదల పెరిగింది. ఫ్రాన్సిస్ తన ప్రచారానికి సహాయ పడడానికి ప్రెంటిస్ ని పెట్టుకున్నాడు.
“ఫ్రాన్సిస్! ముందు మీరు చాలా జాగ్రత్తగా ప్రసంగాలు చేయాలి. ఎక్కడా భూస్వాములని భయపెట్టే విధంగా మాట్లాడకండి. చిన్న చిన్న రైతులకి పెద్ద రాజకీయాలు తెలియవు. వాళ్ళ భూస్వామి ఎలా చెప్తే అలా వోటు వేస్తారు. కూలీ నాలీ జనానికీ, ఆడవాళ్ళకీ అసలు ఓటు హక్కే లేదు. అందుకే మనం నెగ్గినా ఓడినా అదంతా మోతుబర్లయిన భూస్వాముల చేతుల్లోనే వుంది. మీరు నిర్మొహమాటంగా మాట్లాడడం కాదు కావాల్సింది. తియ్యగా, ఆకుకు అందకుండా, పోకకు పొందకుండా, రాజకీయ నాయకుళ్ళా మాట్లాడడం నేర్చుకోవాలి. ముందుగా మీ స్నేహితుడు సింక్లెయిర్ ని కొంచెం అదుపులో పెట్టండి. అలాగే మీరు చేయబోయే పన్ల గురించి అసలేమీ స్పష్టంగా మాట్లాడకండి. అలాగంచెప్పి మరీ అస్పష్టంగా వుంటే, మీరంటే ఇప్పటికే ఇష్టం వున్న వోటర్లు మీకు వోటు వెయ్యడం మానేసే అవకాశం వుంది. కాబట్టి మధ్యే మార్గంగా మాట్లాడాలి. పెద్ద పెద్ద మాటలూ, వాటికి ఏం అర్థాల్లేకపోయినా సరే, వాడడం నేర్చుకోండి. అన్నట్టు ఇవాళ రాత్రి ఒక సభలో మీరు ప్రసంగించాలి. ”
దానికంటే ముందు మిమ్మల్ని కలవడానికి కొందరు పని వాళ్ళూ, కూలీ నాలీలూ వచ్చారు.”
ఫ్రాన్సిస్ వాళ్ళని కలవడానికి లేచి వెళ్ళాడు. వచ్చిన వారిలో ఒక వర్గానికి నాయకుడు సాండీ. అతనికి స్వంతంగా ఒక మగ్గమూ, బట్టలు నేసే కార్ఖానా వున్నాయి. పెద్ద మోతుబరీ, డబ్బున్నవాడూ కాకపోయినా, ఓటు హక్కున్నవాడు. రెండో వర్గానికి నాయకుడు జేమీ, బట్టల కార్ఖానాలో పని చేసే సాధారణ కూలీ. రెండు వర్గాలనీ ఒకే సారి కలవదల్చుకున్న ఫ్రాన్సిస్ ని చూసి ప్రెంటిస్ ఆశ్చర్యపోయాడు.
ఫ్రాన్సిస్ వచ్చిన వారితో మామూలుగా మాట్లాడాడు. తన అభిప్రాయాల ప్రకారమే నడుచుకుంటాడు కానీ, పార్టీ పెద్దల తాఖీదులను ఖాతరు చెయ్యననీ స్పష్టం చేసాడు వారితో.
“అయితే సారూ! అందరికీ ఓటు హక్కు వస్తుందా మరయితే?” ఆశగా అడిగాడు సేండీ.
“ మా వూళ్ళో కూలీ నాలీ జనం బోలెడు మందే వున్నారు, వాళ్ళు కూడా వోటు వేసుకోవచ్చు కదా?”
“ పార్లమెంటులో ఈ విషయం చర్చకు వస్తుందనుకోను కానీ, వొస్తే మాత్రం నేను అందరికీ ఓటు హక్కు వొద్దనే అంటాను.”
ఫ్రాన్సిస్ జవాబు విని వచ్చిన వాళ్ళంతా చిన్నబోయారు.
“అదేంది సారూ! నువ్వు మా వైపుంటావనీ, మాకు ఓట్లిప్పిస్తావనీ మేమంతా ఆస పడుతూంటే, మీరేమో…” జేమీ నిరాశగా అన్నాడు.
“సారు మోతుబరి రైతులంజూసి బయపడుతున్నార్రా! నిజానికి మనకి వోటు హక్కు తెప్పిస్తార్లే! కదా సారూ?” ఆశ చావక అన్నాడు సాండీ.
“ఆగండి! నేను మీకు అనవసరంగా ఆశలు పెట్ట దల్చుకోలేదు,. ఈ విషయంలో నా అభిప్రాయం నిర్మొహమాటంగా చెప్తాను. అందరికీ ఓటు హక్కు ఉండాల్సిందే, కానీ ఎప్పుడు? అందరికీ సమానంగా విద్యావకాశాలున్నప్పుడు. అప్పుడు అందరూ చదువుకోగల్గుతారు. వాళ్ళ నాయకుణ్ణి సరిగ్గా ఎన్నుకోగల్గుతారు. అంతే కానీ, ఏమాత్రం ప్రపంచ ఙ్ఞానమూ, వ్యవహార ఙ్ఞానమూ లేని వాళ్ళకి ఓటు హక్కిచ్చి ఏం లాభం? కొంచెం కొంచెం, అంచెల వారీగా అందరికీ, ఆడవాళ్ళతో సహా ఓటు హక్కు సంపాదించడమే నా ధ్యేయం. అయితే అది ఒక్కసారే, ఒక్క కలం పోటుతో తెచ్చుకుంటే వచ్చే లాభాల కన్నా నష్టాలే ఎక్కువ.”
“ఆడవాళ్ళకి ఓటు హక్కెందుకులే సారూ, వాళ్ళని ఎటూ చుసేది మనమే కదా..”
ఇంకొంచెం సేపు మాట్లాడి వాళ్ళు వెళ్ళిపోయారు.

ఆతర్వాత కొద్ది రోజులకే ఎన్నికలు జరగడమూ, ఫ్రాన్సిస్ అయిదింట మూడు మద్దతుతో గెలవడమూ జరిగిపోయాయి. పార్లమెంటులో తన స్థానంలో కూర్చోడానికి ఫ్రాన్సిస్ బయల్దేరాడు.

(సశేషం)

Download PDF

ఒక వ్యాఖ్యను

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enable Google Transliteration.(To type in English, press Ctrl+g)