ప్రియమైన శేఖర్ గారికి…

శేఖర్గారి ది ఒక చిన్న కోరిక వుండేది, తన గురించి నేనేదైనా వ్రాయాలని.

మేమిద్దరం కలిసి ఒక చోట పనిచేసిన వాళ్ళం కూడా తీర్చాల్సిన కోరికే అది, అయినా నేనేం వ్రాయలేదు.

వ్రాయాల్సిన తరహా నాకు చేత కాకపొవడం ఒకటైతే, వీడ్కోలు కోసమన్నట్టుగా వ్రాయడం అనేది సహించలేక కూడా.

నిజానికి వీడ్కోలుఎక్కడుంటుంది? తలవంచుకు మాట్లాడుకుంటూ నడుస్తుంటాం, వింటున్నవాడు ఎప్పుడాగిందోకూడా తెలువదు. మనం మాట్లాడుతూనే వుంటాం ఖాలీ అయిన స్థానం లోమరొకరెవరో వుంటారు.

మాటలు, నడక సాగుతూనే వుంటాయి ఖాలీలు పూరించబడుతూవుంటాయి.

నాకు తెలిసి శేఖర్ గారికి నేను ఇవ్వాల్సింది అక్కడ వీడ్కోలు కాదు ఆనందం, గత ఆరు నెలలుగా చిన్ని చిన్ని వాక్యాలతో నేనాయనకు ఆనందం ఇవ్వడానికి ప్రయత్నించాను ఇలాంటి వుత్తరాలతో , ఇది శేఖర్ గారికివ్రాసిందే కాదు నాకు నేను వ్రాసుకుంది కూడా. నా కున్న వారందరికి వ్రాస్తుందికూడా.

10402885_10202779443520617_4356749740251472669_n

 

6 December 2013

 

ప్రియమైన శేఖర్ గారు,

 

రెండురోజులుగా మీకు మెయిల్ చేద్దామనే అనుకుంటున్నా చేతులు ఆడలేదు. మూగగా వుంది.

చంద్రం గారి సభ లో నా చొరవ ఏమీ లేదు దీన్నంతాచేస్తున్న వారు భాస్కర్ గారు వారి మిత్రులు. ఆయన తో కలిసి కొంత కాలంప్రయాణం చేసిన సాటి చిత్రకారుడిగా ఒక కనపడని దుక్కం అంతే. మీరు మీ ఇంట్లొ “బొమ్మల్లో ఇంకా ఏమీ సాధించలేక పొయానని దిగులుగా వుంద”ని అన్నారు, మనకున్న, మనముంటున్న బొమ్మల ప్రపంచం వేరు, ఎంత సాధించినా గుర్తించడానికి, గుర్తుపెట్టుకొడానికి నిరాకరించే ప్రపంచానికి మన అమాయకత్వం సరిపోదు, నాకు తెలిసినఇద్దరు పిల్లలు వున్నారు, ప్రపంచంలో అందరు తండ్రుల కన్నా గొప్ప తండ్రివారికి వున్నాడు, ఆ పిల్లల తల్లికి తెలుసు తన భర్త ఏం సాధించాడో.భగవంతుడ్ని నేను కొరుకునేది అదే, ఆ పిల్లల దగ్గర్నుంచి, ఆ తల్లిదగ్గర్నుంచి వారి జీవితాల్లొకెల్లా అతి విలువైన దాన్ని ఒకదాన్ని వారితోనేవుంచమని. మీరు మీ కోసం కోరుకొవద్దు, మీ వాళ్ళ కోసం కోరుకోండి .

 

ఈ మధ్యేమేము ఇల్లు మారాము,మూడో అంతస్తు పెంట్ హౌస్, వచ్చిన రోజు నుంచి ఒక తల్లిపిల్లి పరిచయం అయింది, తర్వాత్తర్వాత మాలో ఒక భాగం అయింది నిజంగానే పిల్లుభలే ప్రేమాస్పదం ఐనవి. మా ఫ్యామిలికి బహూశ ఇది ఐదో పిల్లి, పిల్లులు మనకు ప్రేమ ఇవ్వవు గాని మన దగ్గరి నుంచి తమకు కావాల్సిన ప్రేమ హాయిగా తీసేసుకుంటాయి.

 

ఇవ్వాల్టి రోజు తొలిఎండను కాచుకుంటూ దాని హొయలు చూడతగినవేకాని చెప్పలేం. నడుస్తూ నడుస్తూ అట్టా కూలబడింది అచ్చు కోతిలా – ముందుకాళ్ళల్లో ఒకదాని చేతిలా చాచి వెనుక కాలు కాక్కుని దాన్ని గట్టిగాపట్టుకుంది ఎంటో! ఎందుకో? ఆ పై వల్లు విరుచుకుని వెల్లికిలా పందుకుని ఎండనుకాగుతూ దాని పలుచని బూడిద రంగు కడుపు, లేత గులాబి రంగు చిన్న చనుమొనలుదాన్నెంత వింతగా చూస్తూ నేనెట్లా వున్నానో అంతే వింతగా నన్ను చూస్తూ అదీ.

 

దేవుడికి నా పై ఎంత ప్రేమ లేక పొతే ఇదంతా చూడ్డానికి నాకు రెండుకన్నులిచ్చి ఈ భూమి పైకి పంపుతాడు శేఖర్ గారు, ఎంత అందం వుంది మనచుట్టూ అదిపదే పదే మనల్ని చూడమంటుంది, తెలియని దిగులుని నింపుకుని మనం దీన్నంతా దూరంపెడుతున్నామేమో!

 

బహూశా మీ నందూ చిన్నప్పుదో చేతన బాల్యంలొనో ఆ బంగారుపిల్లలు అన్నపు మెతుకు రుచి తెలుసుకుంటున్న తొలిరోజుల్లొ మూతికి అంటిన ఆపాల బువ్వ మీరు సుతారంగా తుడిచే వుంటారు , “సవాలక్ష మామూలు విషయంలా”అగుపించే ఆ పని ఒక కళ్ళు లేని తండ్రి గాని, తల్లి గాని అంతటి అపురూపాన్నివూహించగలరా ?

 

మనం పేపర్ పై వాడుతామే స్కార్లెట్ ఫొటొ కలర్ని నీళ్ళల్లోకలిపి పలుచగా చేస్తే వచ్చిన గులాబి రంగులాంటి పెదాల చుట్టూ తెల్లని పాలమరకలు. వూహించుకుంటే నాకు ఏడుపు వస్తుంది , ప్రపంచంలో ని గ్రుడ్డి వారందరుసామూహికంగా ఎందుకో ఒక తెలీని త్యాగం చేసి మనకందరికి చూపు వుండేలాచేసారనిపిస్తుంది.

 

నిజంగా మనం ఎంత అదృష్టవంతులమో తెలుసుకోలేని దురదృష్టవంతులమేమో? అద్భుతాలు ఆశించే వాణ్ణి, నా చుట్టూ ఎన్నో అద్భుతాలుచూస్తున్న వాణ్ణి, తను స్వయం కొన్ని అద్భుతాలు కోసం పరిశ్రమించిన ఒకఅద్భుత వ్యక్తి, తన జీవితంలో అతిపెద్ద అద్భుతాన్ని చేయబోతున్నాడని గట్టిగాఎదురుచూస్తున్న వాణ్ణీ. రేపొ ఎల్లుండో మళ్ళీ మీతో వుంటాను.

 

మీ

 

అన్వర్

 

Download PDF

2 Comments

  • అనామకుడు says:

    గుండెల్ని పిండేసే ఎలిజీ! మనసులోని ప్రేమనంతా అక్షరాలు చేసి రాశి పోసారు. చదివాక… బాధతో పాటు కాసింత గిల్టీగాకూడా ఉంది. మీరు స్నేహితుడితో ఆంతరంగికంగా మాటాడుతుంటే అటుగా వెళుతూ ఈవ్స్ డ్రాప్ చేసినట్లుగ అనిపించింది… ఆ ఫీలింగ్ తాలూకు గిల్ట్ అనుకుంటా.

  • skybaaba says:

    chala baadha gaa undi anwar..

ఒక వ్యాఖ్యను

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enable Google Transliteration.(To type in English, press Ctrl+g)