ఎగిరే పావురమా!-9

egire-pavuramaa9-banner

నా కోసం ఎవరో మనిషి ‘ఊతకర్రలు’ తెస్తారని తెలుసును గాని ఇలా డాక్టరుగారు, ఓ పెద్దావిడ కూడా వస్తారని ఊహించని మేము ఆశ్చర్య పోయాము.
**
అదే సమయానికి ఉమమ్మ కూడా వచ్చి వారికి ఎదురెళ్ళింది. తాత భుజం మీద చేయి వేసి నా దిశగా నడిపించుకు వచ్చారు డాక్టరుగారు. అంతా కలిసి నేనున్న రావి నీడకి చేరారు.

“అమ్మా, ఈమె ఉమాదేవి, వీళ్ళ నాన్నగారే ఈ గుడి బాధ్యతలు నిర్వహించేది,” అంటూ ముందుగా ఉమమ్మని, తరువాత నన్ను, తాతని కూడా వాళ్ళమ్మగారికి పరిచయం చేసారు డాక్టరుగారు.
హుందాగా, అందంగా ఉన్న ఆ పెద్దావిడకి అందరం నమస్కారం చేసాము.

“మా అమ్మగారు. పేరు సరోజిని దేవి. అమ్మకి దేవాలయాలు, పూజలు అంటే శ్రద్ధ. ఇక్కడ ఈ గుడి ఉందని తెలుసును గాని చూడలేదట.
అందుకే ఈ గుడి చూస్తారని అమ్మని కూడా ఇలా తీసుకొచ్చాను.
గాయత్రి కోసం నేను అడిగిన ‘ఊతకర్రలు’ కూడా రావడంతో, స్వయంగా చూసి అమర్చవచ్చని వచ్చాను,” అంటూ మాకు వివరించారాయన.

“అయ్యో ఎంత మాట. మీరు రావడం మాకు చాలా సంతోషం. నాన్నకి మంగళగిరి గుడిలో హోమం ఉండడంతో అక్కడికి వెళ్లారు. మీరు వచ్చినందుకు సంతోషిస్తారు. పదండమ్మా దేవుడిని చూద్దురుగాని,” అంటూ సరోజినిగారితో ఉమమ్మ గుడివైపుకి దారి తీసింది.

“రాజమ్మా, నువ్వు పెట్టిలోంచి ‘క్రచ్చస్’ తీసి, గాయత్రికి సరిగా ఉన్నాయో లేదో చూడు. నేనిప్పుడే వస్తా,” వెంట వచ్చిన స్త్రీకి పురమాయించారు డాక్టరుగారు.
**
రాజమ్మ ప్యాకేజీ ఇప్పి ‘ఊతకర్రలు’ బయటకి తీసి, పరిశీలించింది.
కొలతలు సరిచేయ్యాలంటూ డ్రైవరుకి మరలు పెట్టమని పురమాయించి, తాతతో మాట కలిపింది.
సరిజిని గారి ‘శ్రీ సత్యశారద చారిటీ’ కి ఇరవై ఏళ్లగా పని చేస్తుందంట ఆమె.

“అస్పత్రులకి వచ్చే ఎందరో బీదవారికి సహాయం చేస్తారు మా మేడం సరోజినమ్మ, సార్ జనార్ధన్ గార్లు. వారు గుంటూరు వైద్య కళాశాల యజమానులు.
ఈ సంస్థ ద్వారానే గుంటూరు శివారుల్లో పెద్ద ఆసుపత్రి కట్టబోతున్నారు మా అయ్యగారు,”
గర్వంగా చెప్పింది రాజమ్మ.
నేను, తాత వింటున్నామో లేదో అని ఓ సారి మా వంక చూసిందామె.

“వారి రెండో అబ్బాయే, డాక్టరు మల్లిక్ బాబు.
ఆయన అసలు పేరు మల్లికార్జునరావు,” అందామె.
త్వరలో మల్లిక్ గారు అమెరికా వెళ్ళబోతున్నారని, చెప్పింది.

ఇలా రాజమ్మ మాటల్లో, డాక్టరు మల్లిక్ గురించి, ఆయన కుటుంబం గురించి, ఎన్నో సంగతులు తెలిసాయి మాకు.
మరలు బిగించిన ‘ఊతకర్రలు’ నా పక్కగా ఉంచెళ్ళాడు డ్రైవర్.
**
ఇంతలో ఉమమ్మ వాళ్ళు తిరిగొచ్చారు. నాకు సాయంపట్టి నిలబెట్టి, ఊతకర్రలు సరిచేసి, వాటి సాయంతో ఎలా కదలాలో, ఎంత ప్రయత్నం చెయ్యాలో చూపించారు డాక్టరుగారు. వాటితో అరుగు మీదనుండి లేవడం, కూచోడం, ఎంతో వీలుగా, సుళువుగా ఉందనిపించింది నాకు. కొంత ఉషారుగా అనిపించింది కూడా.

కొబ్బరి ప్రసాదాలు తింటూ నా ఎదురుగా అరుగు మీద కూచున్నారందరు. ఇంతలో అతిధుల్ని చూడాలన్నట్టు మా పావురాళ్ళు కూడా వచ్చాయి. అరుగులకి కాస్త దూరంగా వయ్యారంగా గింగిరాలు తిరుగుతూ కువకువలాడాయి. ఉమమ్మతో పాటు సరోజినిగారు కూడా వాటికి పిడికిళ్ళతో గింజలు జల్లారు.
సరదాగా తలా ఓ మాట, ఓ కబురు చెబుతున్నారు. నేను వింటూ కూచున్నాను.
“చూడండి ఉమాగారు, మీరు ప్రస్తావించిన ‘ప్రత్యేక విద్యావిధాన క్రమం’ ప్రాధమికంగా మన గుంటూరు కాలేజీల్లో ఉన్నాయట. వాటి తరువాత హైదరాబాదులో మరో రెండేళ్ళ చదువు కూడా పూర్తిచేసి పట్టా పొందాలట. మా అమ్మగారు చెప్పారు.
ఈ కవర్లో మీకు కాలేజీ దరఖాస్తు, సమాచారం ఉన్నాయి. అమ్మే తెప్పించారు,” అంటూ రాజమ్మ దగ్గరున్న బ్యాగు నుండి ఉమమ్మకి ఓ పెద్ద కవరు అందించారు మల్లిక్ గారు.
కవరందుకొని సరోజినిగారికి కృతజ్ఞతలు చెప్పింది ఉమమ్మ.

“అవునమ్మా ఉమా, నీకు ఈ విషయంలో ఏ సహాయం కావాలన్నా నేను చేయగలను. అసలు ఈ చదువు ఎన్నుకున్నందుకు నిన్ను అభినందిస్తున్నాను. నీకు లాగ సేవా దృక్పథంతో అలోచించి ఉన్నత విద్యలను ఎన్నుకునేవారు అరుదుగా ఉంటారు.
మల్లిక్ బాబు వచ్చే నెలలో అమెరికా వెళతాడు. అక్కడ చదువు ముగించుకొని ముడేళ్ళకి వస్తాడు. ఈ లోగా నీకు గాని, గాయత్రికి గాని ఏ సహాయం కావాలన్నా నా వద్దకు రండి. నా ఫోను నంబర్లు ఇస్తాను,” అన్నారు ఉమమ్మతో సరోజినిగారు.

తరువాత మా వంక చూసారు ఆమె. “ఇక పోతే, గాయత్రి విషయంలో – ఇక్కడ మీకు దగ్గర్లోనే డాక్టరు శివారెడ్డి ఉన్నారు. ఆయన వద్దనుండి ఓ మనిషి ఇంటికే వచ్చి నెల రోజులపాటు గాయత్రి కాళ్ళకి చికిత్స, వ్యాయామం చేయించేలా ఏర్పాటు చేయించాము,” అన్నారు సరోజినిగారు.
“మా సంస్థ వాళ్ళు ఇవన్నీ ఎప్పుడూ చేసేవే. మీరేమీ మొహమాట పడవద్దు,” అని కూడా అన్నారామె.
ఆమెకి కృతజ్ఞతలు చెప్పుకున్నాడు తాత. అందరి వద్ద శెలవు తీసుకొని మల్లిక్ గారు, సరోజినిగారు వెళ్ళిపోతుండగా వచ్చింది కమలమ్మ.
**
మరునాటి నుండి, సరోజినిగారు అన్నట్టుగానే ఓ ఆయా కొట్టాంకి వచ్చి నా కాళ్ళని రకరకాల నూనెలతో మర్దనా చేసిన తరువాత వ్యాయామం, కర్రల సాయంతో పైకి లేచి కొంత దూరం మెసలడం కూడా చేయిస్తుంది.
అలా నెలరోజులు పాటు జరిగింది ఆ చికిత్స.
నాకు సహాయపడిందనే అనిపించింది అందరికీ.

“ఇకనుండి ఈ కర్రలే నీకు సహకరించే కాళ్ళ లాటివి కాబట్టి, ఎప్పుడూ మనిషిలో భాగంగా నీ వెంటే ఉండాలి. గుర్తుపెట్టుకో. నూటికి నూరుపాళ్ళు వాడాలి వీటిని,” అని కూడా చెప్పింది వెళ్లేముందు ఆయమ్మ.

illustration 9
**
మల్లిక్ గారిని, సరోజినిగారిని, వారి మంచితనాన్ని, తాత తలవని రోజుండదు.
ఈ నెలలోపే సొంతగా ఊతకర్రల సాయంతో పైకి లేవడం, నిలదొక్కుకొని మెల్లగా ముందుకు కదలడం మొదలెట్టాను.
అరికాళ్ళు ఒక్కోటి నేల మీద ఆన్చి ముందుకు కదలాలని కూడా ప్రయత్నిస్తున్నాను. కర్రల సాయంతో నిలబడినప్పుడు సరిగ్గా ఉమమ్మంత ఎత్తు ఉన్నాననుకుని గర్వంగా అనిపించింది.
**
కొత్తగా ఊతకర్రల సాయంతో నేను కదలగలగడం చూస్తే కమలమ్మ ఆశ్చర్య పోతుందేమో నని అనుకుంటూ మొదటిసారి కర్రలని తీసుకొని గుడికి బయలుదేరాను రిక్షాలో. దారిపొడవునా ఆమె గురించే ఆలోచించాను.

నెలక్రితం మల్లిక్ గారు గుడికి వచ్చెళ్ళారని తెలిసినప్పటి నుండి, వారి వివరాలు, వచ్చిన కారణాలు కమలమ్మ నన్ను ఎన్నోరకాల అడిగింది.
సమాధానంగా – వచ్చినాయన నాకు వైద్యం చేసిన డాక్టరని, నాకు ఊతకర్రలు ఇప్పించినవారని, వాళ్ళమ్మగారితో ఈ గుడి చూడ్డానికి వచ్చారని తెలియజెప్పాను. ఎప్పటిలాగానే నేను చెప్పింది చాల్లేదు ఆమెకి.
**
నేను సొంతంగా పైకి లేచి మెసల గలగడం చూసి, నేననుకున్నంత ఆశ్చర్యపోలేదు కమలమ్మ.
“ఇట్టా కాదుగా నేననుకున్నది. నీ కాళ్ళు నేలమీద ఆనించి నడవ గలుగుతావని కదా నేనానుకున్నా,” అని పెదవి విరిచింది.
‘ఈమె అనుకున్నంత మార్పు రావడం అయ్యేనా? అట్లా వస్తే ఎంత బావుండునో’ అనుకున్నాను.
**
మళ్ళీ ఆదివారం. మళ్ళీ మధ్యానం. ఈ సారి కూడా కమలమ్మ గుళ్ళో లేకుండా పోయినప్పుడే – డాక్టర్ మల్లిక్ గారు కార్లో వచ్చి దిగారు.
ఈ మారు ఉమమ్మ, పూజారయ్య కూడా ఆయనకి ఎదురెళ్ళారు.

నాకు అమడ దూరంలోనే వాళ్ళతో మాట్లాడుతూ నా వంక చూసి, ‘నేనే అక్కడికి వస్తా’నని సైగ చేసారు డాక్టర్ గారు. వాళ్ళ మాటలు వినబడుతున్నాయి.

డాక్టరుగారిని కలవడం చాలా సంతోషంగా ఉందన్నారు పూజారయ్య.
“మా గాయత్రికి, ఉమాకి కూడా మీరు, మీ అమ్మగారు అందించిన సహాయ సలహాలకి ధన్యవాదాలు డాక్టరుబాబు,” అన్నారాయన.

ఆ మాటలకి ఆయన చేతులు జోడించి, “అంత మాటెందుకు సోమయాజులుగారు? నా వృత్తి ధర్మం అది. ఎల్లుండి అమెరికా ప్రయాణమయ్యే ముందు గాయత్రిని చూసి, మిమ్మల్నందరిని కలిసి, చెప్పి వెళదామని వచ్చాను,” అంటూ తన చేతిలోని తెల్లని కవర్ పూజారయ్యకి అందించారు.

పూజారయ్య అది విప్పి చదువుతూ, “సంతోషం బాబు. ఈ ఆహ్వానంకి ధన్యవాదాలు. మీకు మా శుభాకాంక్షలు, ” అంటూ దాన్ని ఉమమ్మ చేతికందించారు.

“నా ప్రయాణంకి ముందుగా ఎల్లుండి మంగళవారం నాడు, ఇంట్లో వ్రతం, భోజనాలు ఏర్పాటు చేసారు అమ్మావాళ్ళు.
మిమ్మల్ని స్వయంగా ఆహ్వానించాలని కూడా వచ్చాను. మీరంతా తప్పక రావాలి,” అన్నారు మల్లిక్ గారు పూజారయ్యతో.

ఉమమ్మ వంక చూస్తూ, “మిమ్మల్ని ప్రత్యేకంగా ఆహ్వానించి, అలాగే ఎల్లుండి పొద్దునే తొమ్మిదింటికి కారు ఏర్పాటు చేశామని కూడా చెప్పమంది అమ్మ,” అన్నాడాయన.

“ఇక గాయత్రి సంగతికి గాని, మీ కాలేజి సంగతి గాని, మొహమాట పడకుండా ఎప్పుడైనా అమ్మకు ఫోను చెయ్యండి. పర్వాలేదు,” అంటూ వారిద్దరితో పాటు నా అరుగుల కాడికి వచ్చారు మల్లిక్ గారు.

నా అంతట నేను కర్రల సాయంతో లేచి నిలబడ్డం చూసి ఆయన సంతోషించారు.
డాక్టరుగారిని కలవడానికని తాత కూడా బయటనుండి వచ్చాడు. డాక్టరు బాబుకి దణ్ణాలెట్టి కృతజ్ఞతలు చెప్పాము.
రెండు నిముషాలు మాతో మాట్లాడి, దేవుడి దర్శనం చేసుకొని మా అందరి వద్ద శలవు తీసుకొని వెళ్ళారాయన.
**
మళ్ళీ తాను లేనప్పుడే, డాక్టరుగారు వచ్చి వెళ్ళారని తెలిసిన కమలమ్మ చాలా కష్టపెట్టుకుంది. చాలాసేపు మాట్టాడకుండా ఉండిపోయింది.
**
మరునాడు మధ్యానం నేను, తాత సెనగలు తింటుండగా మా కాడికి వచ్చి కూచుంది కమలమ్మ.
“నాతో పాటు ఈ వారంలో గాయత్రిని మంచి సినిమాకి తీసుకెడతానన్నా,” అని తాత సమ్మతి అడిగింది.
తాత కిమ్మనలేదు. కొబ్బరినీళ్ళు తాగి ఏమనకుండానే వెళ్ళిపోయాడు.

“అసలు దేనికీ మాట్లాడడు సత్యమన్న. అంటే సరేనని అన్నట్టే లెక్క,” అనుకుంటూ వెళ్ళింది కమలమ్మ.

సాయంత్రమయ్యాక కాలేజీ నుండి వెళ్తూ, ఉమమ్మ నా వద్దకి వచ్చింది. కాడలు తీసిన గులాబీలు, చేమంతులతో ఓ పూలబుట్ట తయారుగా ఉంచితే, మరునాడు తాము సరోజినీగారింటికి పూజకి వెళ్తూ తీసుకుంటామంది.
**
పొద్దున్నే భక్తుల రద్దీ ఎక్కువగానే ఉంది. పుజసామాను కొనుగోళ్ళతో హడావిడిగా గడిచింది కాసేపు.
తొమ్మిది గంటల సమయంలో ఉమమ్మ, పూజారయ్యలు కారులో గుడి ముందాగారు.

ఉమమ్మ వచ్చి నాకాడనున్న పువ్వులబుట్ట తీసుకొంది. నేను సొంతగా తయారుచేసిన ఓ మల్లెలదండతో పాటు ఆమె అడిగిన గులాబీలు, చేమంతులతో నింపే ఉంచాను.

చూసేవాళ్ళ కళ్ళు చెదిరిపోయేంత అందంగా ముస్తాబయ్యింది ఆమె. ఆకుపచ్చ రంగు చీర, బంగారు రంగు రవిక వేసుకొంది. పచ్చని పూసల దండ, జుమ్కాలు, చేతులకి బంగారు గాజులు ఎంతో బాగున్నయి.
కమలమ్మయితే చేతిలోని పని కూడా మానేసి ఉమమ్మని చూస్తూండిపోయింది. వాళ్ళు కారులో వెళ్ళిపోయేంత మటుకు కిమ్మనలేదు కమలమ్మ.

ఆ తరువాత తేరుకుని, “ఉమమ్మ కన్ను చెదిరే అందచందాల అప్సరస” అంటూ ఆపకుండా మెచ్చుకొంది. “కథల్లో యువరాణిలా ఉందామె,” అంది.
**
భక్తులతో కిక్కిరిసిపోయింది ఆలయం. సందడిగా గడిచింది పగలంతా.
సాయంత్రం ఐదయ్యాక గాని సద్దుమణగి కాస్త ఊపిరి సలపలేదు. వెనక్కి పెట్టుకున్న కొబ్బరి నీళ్ళు తీసుకొని తాగాను.
చీకటి పడుతుండగా పుస్తకం చేత పట్టుకొని తాత కోసం చూస్తున్న నా వద్దకి పరుగున వచ్చింది కమలమ్మ.

“పద, పద, మీ తాతకి కబురెట్టానులే. గుడిలో మన పని ముగిసిందిగా! ఇయ్యాల నిన్ను ఓ మాంచి సినిమాకి తీసుకెడతానని తాతకెరుకే.
సినిమాకి టైమయ్యింది. గోవిందు టికెట్లు తీసుకొన్నాడు. నీ లాటి వారి గురించి కూడా ఉండాది ఆ సినిమాలో,” అంటూ నన్ను హడావిడిగా బయలుదేర తీసింది ఆమె.
తాత కోసం గేటు వైపు చూస్తున్న నన్ను, “తాతకి, కబురంపానని చెబుతున్నాగా! పద టైం లేదు మనకి,” అంటూ తొందర చేసింది….
**
దారిపొడుగునా, తాను గుల్బర్గాలో ఉన్నప్పుడు హిందీ సినిమాలు చూసానని, అప్పుడు చూసిన సినిమానే ఇప్పుడిక్కడ ఆడుతుందని, పెద్ద పేరున్న సినమాని చెప్పింది. అన్నట్టే నన్నేదో హిందీ సినిమాకి తీసుకెళ్ళింది. అంత రద్దీగా లేదు. అదే మొదటిసారి నేను సినిమా చూడ్డం. ఏ భాషైనా పర్లేదులే అనుకున్నా. కమలమ్మ పట్ల కృతజ్ఞతగా అనిపించింది. ఉడికించిన వేరుసెనగలు, నిమ్మకాయి సోడా తెప్పించింది. సినిమా మొదలయిన క్షణం నుండీ కళ్ళు పెద్దవిగా చేసుకొని చూసాను.

(ఇంకా ఉంది)

Download PDF

2 Comments

  • Jaidev Nada says:

    కోసూరి ఉమాభారతి గారు ప్రముఖ నాట్య కళాకారిణిగా , వెండి తెర హీరోయిన్ గా మాత్రమే మాకు పరిచయం .
    అద్బుతం !!!! నేడు వీరు రచయిత గా” ఎగిరే పావురమై” ఎవరికి అందనంత ఎత్తుకు ఎదిగి,ఎగరడం ముదవాహం.
    టైగర్ మేజర్ సత్యనారాయణ గారి గారాల పుత్రికైన వీరు తమ కలంను మారింత వేగంతో కదుపుతూ భవిష్యత్తులో రచయిత్రిగా రాణించగలరని ఆశిస్తున్నాం. – మధురకవి .ఙాయదేవ్ సడ.

  • uma bharathi says:

    జయదేవ్ గారు, మీ అభిమానానికి కృతజ్ఞతలు… నాన్నని గుర్తు చేసుకున్నందుకు ధన్యవాదాలు. వెరీ హ్యాపీ మిమ్మల్ని ఇలా కలిసినందుకు….చదవండి….రాబోయే వారాల్లోనూ …

    ఉమా భారతి..

Leave a Reply to uma bharathi Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enable Google Transliteration.(To type in English, press Ctrl+g)