పరవశంతో
నిలువెల్లా విరబూసిన
మునుపటి పడుచుదనపు మహదానందం
ఒక్కసారి నువ్వు నాకు తిరిగి ప్రసాదించు
కాలం
ముంచుకొచ్చిన తుఫానుగాలి
ఆసాంతంగా ఊడ్చుకొనిపోతే పోనీ
కొంజివురుల్నీ పచ్చనాకుల్నీ
అరవిరి మొగ్గల్నీ నవనవ కుసుమాల్నీ
అన్నీ మరల మరల చిగురువేయించు
చేవగల నిండు గుండెలోనుంచి
గుత్తులుగా పుష్పవర్షం కురిపించు
మునిమాపుల్ని లెక్కపెడుతో
అంటిపెట్టుకుని వున్నది
పక్షిరుతాల్లేని ఖాళీగూడు
శిశిరావృత నగ్నదేహాన్ని
ఉత్తిచేతులతో మోయలేదు
ఏటెల్లకాలం చెట్టు
కింద ధరిత్రీమాత
మీద ఆకాశదేవత
ఎవరి తరమూ కాదు మరి పునర్నవం
ఆదివనిత నువ్వు మహిమాన్విత నువ్వు
అత్యనురాగం అంతర్భందనం నువ్వు
ఒక్క నువ్వే
నీ రామచిలుక వన్నె వలువలో
ఇచ్ఛానుసారం ఓ తంతువుని తెంచి
విసురు బహుదూరపు కీకారణ్యం నుంచి
ఇటువేపే
ఈ మోడుమీదికి సరాసరి రివ్వున
నా తనివితీరా చుట్టబెట్టు
ఆ మోసులెత్తే చైత్రపర్వపు ఆచ్ఛాదన
-నామాడి శ్రీధర్
oh beautiful poem
శ్రీధర్ కవిత్వ శైలి అనితరసాద్యం, అద్భుతం
శ్రీధర్ ….
మీ కవిత్వం చదవడం, ఒక అపురూప అనుభవం నాకు ప్రతిసారీ !
అంతర్జాలం పుణ్యమా అని మీ కొత్త కవిత్వాన్ని చదువుకోవడం బాగుంది !
పదాల్లో అందం , భావం సమతూకం గా వేసి రాయడం నిజంగా చాలా బాగుంది . మళ్ళీ మళ్ళీ చదివించి మనసుని నింపే కవిత సర్
Telugu kavitvanni marala yava nani ki Mallinchina sundara bhashadhariki namassulu to. …