శ్రీనివాస్ సీట్లో కూర్చొన్నాడు. స్క్రోలింగ్ డిపార్ట్మెంట్ ఎదురుగ్గా వుంది. అన్ని చానల్స్ వరసగా కనిపిస్తున్నాయి. ఏ చానల్లో ఏం వస్తుందో చూస్తూ నోట్ చేసుకుంటున్నాడు.
“శ్రీనివాస్గారూ” స్క్రోలింగ్ చూస్తున్న అసిస్టెంట్ పిలిచాడు.
“సార్ విజయవాడ నుంచి రెడ్డిగారు సార్” అన్నాడు.
శ్రీనివాస్ ఫోన్ తీసుకొన్నాడు.
“సార్… విజయవాడనుంచి గుంటూరునుంచి బైట్లు రెడీగా ఉన్నాయి సర్. మొత్తం కోస్తా నుంచి కామెంట్స్ తీసుకొన్నాను. లిస్ట్ పాంపాను మీ మెయిల్కు. ఓకే అనుకొన్నవన్నీ లాగర్లో వున్నాయి. తీసుకోండి. బైట్స్ తీసుకొన్నవి తీసుకొన్నట్లు డ్రాప్లో పడేస్తున్నా. మీరు వెరిఫై చేసుకోండి.” అంటున్నాడు.
ఎన్నడూ లేనిది శ్రీనివాస్కి కాళ్లు వణికాయి. ఎవరి కామెంట్ స్క్రోలింగ్ ఇవ్వాలి?. ఏ బైట్ న్యూస్లో ఇవ్వాలి?. ఎవర్ని మెయిన్లైన్లో తీసుకోవాలి?. ఎండి ఏమనుకొంటున్నాడు? మొదటిసారి ఎండి అభిప్రాయం తీసుకోవాలనిపించింది శ్రీనివాస్కు. ఇంతకుముందు ఎప్పుడూ లేని కన్ఫ్యూజన్. తనెప్పుడూ వ్యక్తులను దృష్టిలో పెట్టుకోలేదు. వ్యాపారాన్ని పరిగణనలోకి తీసుకోలేదు. న్యాయం అనిపించింది, ఉచితంగా తోచింది చేశాడు.
కామెంట్ చేసేవాడి స్టేటస్, ఆ సందర్భంలో అతని ప్రమేయం, పొలిటికల్గా అతని అనుభవం, అతని స్టేట్మెంట్కు ప్రపంచం ఇచ్చే విలువ మొత్తంగా ఆ సందర్భాన్ని ప్రజలు ఎలా అర్ధం చేసుకోవాలో, ఎలా వాళ్ల జీవితానికి ఆ సంఘటన ఉపయోగపడుతుందో, సామాన్యమైన మనిషికి కూడా నేరుగా చేరేలా, తెలివిగా ఆలోచించి టెలికాస్ట్కు ఓకే చేసేవాడు. ఒక మామూలు మనిషికి ఆ చరిత్ర అందాలని తపించేవాడు. ఎన్నిసార్లు మెమోలు అందుకున్నాడో, అందరికీ కంట్లో నలుసులా ఎలా వున్నాడో…! కాని ఇవ్వాళ తను కూర్చోబోతున్న ఛానెల్ హెడ్ పొజిషన్ ఆ అంచనాలను మింగేసింది. తను తొందరపడకుండా ఎండి ఇష్టాన్ని తన ఇష్టాన్ని మార్చుకొవాలి. ఇంటర్కమ్ మోగింది.
శ్రీనివాస్.. ఎగిరి గంతేశాడు.
“శ్రీనివాస్ నేను లైవ్లో ఉండాలి. నువ్వు కోస్తా హ్యాండిల్ చేయి. విజయవాడ వదిలేయ్. మిగతావి తీసుకో. పైగా అందరూ ఇక్కడే వున్నారు. అసెంబ్లీ వుంది కదా. పబ్లిక్ ఒపీనియన్ యాసిటీజ్గా వాడొచ్చు.”
శ్రీనివాస్ సరే అన్నాడు.
పబ్లిక్ ఎవరైనా ఈ సందర్భంలో ఎలా రియాక్ట్ అవుతారు?. సిద్ధేంద్రయోగి, కృష్ణరాయలవారి విగ్రహాలు కూలిపోవటం ఎవ్వరికి ఇష్టం?. ఆయన చెప్పినట్లు సీనియర్ లెవెల్ ఎవ్వళ్లూ జిల్లాలో లేరు. శ్రీనివాస్ ఉత్సాహంగా ఆక్టోపస్ ఓపన్ చేశాడు. టాంక్బండ్, టాంక్బండ్2 అని ఒకొక బైట్కు నంబర్లు ఇచ్చారు. విజయవాడ రెడ్డి పంపిన కామెంట్లు అన్నీ వరసగా ప్లే అవుతున్నాయి. ప్రతివాళ్లు ఖండిస్తూనే ఉన్నారు. ఉత్సాహపడి జనంలోకి వచ్చిన ఇద్దరు సీనియర్ నాయకులు ఉద్యమకారుల చేతుల్లో పడ్డాక, మిగతావాళ్లకి బయటికి రావాలనే ఉత్సాహం పోయినట్లుంది. ఖండనలు మొదలయ్యాయి.
వీడియో ఎడిటర్కు వరసగా అన్నీ షార్ట్కట్ చేస్తూ వేయమని చెప్పాడు. కళ్లముందు మానిటర్లో ఎడిట్ చేసిన బైట్స్ వరసగా కనిపిస్తున్నాయి. జిల్లాలనుంచి వచ్చిన పొలిటికల్ లీడర్స్ బైట్స్ డైరెక్ట్గా ఎడిట్ సూట్స్లో ఓపెన్ చేసి ఎడిట్ చేసి లాగ్లో పడేస్తున్నారు. శ్రీనివాస్ మనసులో ఉదయం నుంచి ఎండి పైన పేరుకొన్న ద్వేషం, రిపోర్టర్లకి అన్యాయం జరిగిందన్న ఆక్రోశం అన్నీ దూదిపింజల్లా ఎగిరిపోతున్నాయి.
మ్యూట్లో పెట్టిన ఫోన్ కదలి బయటనుంచి కాల్ వస్తోందని జర్క్ ఇచ్చింది. తీసి చూశాడు. చాలా మిస్డ్ కాల్స్ ఉన్నాయి. భారతి నుంచి కూడా. ఓపెన్ చేసి అవతలనుంచి ఆమె గొంతు వినపడగానే “డియర్ నేనో గుడ్న్యూస్ చెప్పనా” అన్నాడు.
“రాత్రి భోజనానికి రావటంలేదు అంతేగా”అన్నారామె గారాబంగా. ఏదో పార్టీ తగిలి వుంటుంది. పైసా ఖర్చు లేకుండా మందుకొట్టి ఇంటికి రావటం లాగ అర్ధం చేసుకొంది.
శ్రీనివాస్కి చురుక్కుమంది.
“నేనెలా కనిపిస్తున్నాను,” అన్నాడు ఉక్రోషంగా.
అవతలనుంచి ఆవిడ నవ్వింది.
“మనకు పెళ్ళయి ఐదేళ్ళయింది. ఉల్ఫాగా వచ్చిన ఏ పార్టీ ఐనా వదిలారా మీరు. ఊరికే వచ్చింది ఏదైనా పోనిచ్చారా? మనింట్లో మూడు ఫ్రిజ్లు చూసి.. ఛ.. మా వదిన నవ్వింది.” అన్నారామే ఇంకా చిరాగ్గా.
“ఎవరేం గిఫ్ట్ ఇచ్చినా వద్దనలేం మరి. ఆబ్లిగేషన్”
” మా చెల్లెలికి ఇద్దామంటే ఊరుకొన్నావా,” అన్నాడు.
“మా వదినవాళ్లకు, మా అమ్మావాళ్లకు ఇద్దామంటే నువ్వు సరే అన్నావా?” అందామే.
శ్రీనివాస్కు చిరాకొచ్చింది.
“చ… నీతో షేర్ చేసుకోవాలనుకోవటం నాది బుద్ధి తక్కువ,” అన్నాడు కోపంగా.
అతని గొంతులో కోపం కనిపెట్టిందామె.
“సారీ.. సారీ.. ప్లీజ్ చెప్పవా.. చెప్పవా?” అన్నది లాలనగా.
“బహుశా వచ్చే నెల నుంచి కొత్తగా రాబోయే ఛానెల్ కు హెడ్ అవుతా,” అన్నాడు చిన్న గొంతుతో.
“వావ్… గ్రేట్.. పార్టీ…” అన్నదామె నవ్వుతూ.
“ఇంటికొచ్చాక మాట్లాడుకొందాం,” అన్నాడు శ్రీనివాస్ ఫోన్ పెట్టేస్తూ.
చేతిలోని స్లిప్ తీసుకొని బాయ్ వచ్చాడు.
“ఎండిగారు..” అన్నాడు స్లిప్ శ్రీనివాస్ చేతికిచ్చి.
ఎంవీఅర్ ఇంజనీరింగ్ కాలేజ్ శ్యాంమనోహర్ రెడ్డి బైట్ ప్లే చేయి అని మెసేజ్.
ఓహో! ఎంవీఅర్ ప్రాపర్టీస్ అన్నీ హైద్రాబాదులొనే వున్నాయి. ఎండి మిత్రా తోడల్లుడు. మనసులోనే మాటలు పడుతున్నాయి. నందిగామ ఓపన్ చేశాడు. శ్యాంమనోహర్ రెడ్డి స్క్రీన్ పైకి వచ్చాడు.
“ఏంటండి అన్యాయం? టాంక్బండ్ తలుచుకొంటే కడుపు తరుక్కుపోతోంది. అన్నమయ్య విగ్రహం, ఓ గాడ్! ఆయన పాటకు పరవశించని హృదయం వుంటుందా? ప్రజా పరిపాలనలో స్వర్ణయుగాన్ని సృష్టించిన కృష్ణదేవరాయల విగ్రహం, ప్రపంచమంతా నృత్యాన్ని అజరామరం చేసిన సిద్ధేంద్రయోగి. దారుణం. ఈ సంఘ వ్యతిరేక శక్తుల్ని తీవ్రంగా శిక్షించాలంటే. ఈ పరిణామాలకు ప్రభుత్వం బాధ్యత తీసుకోవాలి. విగ్రహాలు మళ్లీ ప్రతిష్ట చేయాలి. మా వంతు మేం సహకారం ఇస్తాం,” ఆయన చెప్పుకు పోతున్నాడు.
టాంక్బండ్ విధ్వంసం టైటిల్తో పది నిముషాలకోసారి బ్రేక్తో కోస్తాల ప్రముఖులు మాట్లాడుతున్నారు. ఖండిస్తున్నారు. కవులు, గాయకులు కన్నీళ్లు పెట్టుకొంటున్నారు. చానల్ వ్యూయర్షిప్ సెకండ్ ప్లేస్లో వుందని ఎనలిస్ట్ మెసేజ్ పంపించాడు.
ఎవరేనా అర్ధాంతరంగా పోతే, ఎవరికైనా చావు ముంచుకొచ్చి ప్రమాదం జరిగితే.. ఎవడి ఆస్తులైనా పోయి వాడు మట్టి కొట్టుకుపోతే అవన్నీ చూపించాలని, ఎవరికో ఏదో లాభం కలిగిందనో, దీన్ని సెన్సేషన్ చేసి ప్రజల దృష్టి ఇటు మరల్చాలని అత్యంత తెలివిగల జర్నలిస్ట్లు, మార్కెటింగ్ పీపుల్ కలిసి కృషి చేశారు. అదంతా సక్సెస్ అయి ఇవ్వాళ ఛానెల్ రేటింగ్ ఆకాశమంత ఎత్తున పెంచుతున్నాయి. ఒక మనిషి ఆఖరు క్షణాలను తిన్నగా ప్రేక్షకుల ముందు గదిలోకి తీసుకురావటమే సెన్సేషనల్ జర్నలిజం అయితే దానికే పెద్ద పీట..
ఎదురుగ్గా ఏదో ఎంటర్టెయిన్మెంట్ చానల్లో ఎవరో ఒక సైకియాట్రిస్ట్ ఒక సినిమా యాక్టర్ని హిప్నటైజ్ చేసి గత జన్మలోకి తీసుకుపోతున్నాడు. అతను కళ్లు మూసుకొని తను గత జన్మలో ఒక యోధుడినని, ఎన్నో యుద్ధాలు చేశానని చెబుతున్నాడు. ఇంకా లోపలికి వెళ్లండి, ఇప్పుడేం చేస్తున్నారు అంటున్నాడు. నేనో పూలతోటలో ఉన్నాను. పూల సౌరభం నన్ను ఆనంద పరుస్తోంది. నేనో రాజకుమార్తెను చూస్తున్నాను అంటూ కూస్తున్నాడు అతను. రాజకుమార్తె ఎలా వుందంటున్నాడు ఇతను. అతను చెబుతున్న వివరాల ప్రకారం జెనీలియా ఫోటో డిస్ప్లే చేస్తున్నారు.
శ్రీనివాస్కి నవ్వొచ్చింది.
మన ఎండి క్రితం జన్మలో ఏమై ఉంటాడు అనుకొంటున్నాడు.
ఇనప్పెట్టె అయివుంటాడు అనిపించింది. ఆపుకోలేనంత నవ్వొచ్చింది శ్రీనివాస్కి.
(మిగతాది వచ్చే వారం )