ఇక్కడి దాకా వచ్చాక -ఇక వైరాగ్యాన్ని కౌగిలించకోక తప్పదుమరి!
ఎవర్ని నిందిచీ ప్రయోజనం లేదు-ఇప్పుడు నిన్ను నీవు నిందించుకో వడమూ నిష్ఫలమే
కాలచక్రంలో కాకులూ ప్రకాసిస్తాయి, హంసలూ పరిహసించ బడతాయి.
ఏముంది ఆశ్చర్యం -పిల్లలు ఇవాళ ప్రేమిస్తారు, రేపు అసహ్యించుకుంటారు,
ఎల్లుండి ద్వేషిస్తారుకూడా- ఎవర్ని నిందించీ ప్రయోజనంలేదు
ఇటుపక్క దిగుడుబావిలో బొక్కెన శబ్దంలా వెక్కి వెక్కి ఏడుస్తున్న దాయాదులు
నీకోసమో నీవు వదిలి వెళ్తున్న ఆస్తికోసమో తెలీదు
హమ్మయ్య! శని విరగడైందని, ఇక ఇతని నస ఉండదని సంతోషిస్తున్న శత్రుగణం ఆప్రక్క-
ఇక్కడిదాకా వచ్చాక ఇక ఎవర్ని తల్చుకునీ దుఃఖపడవలసిన అవసరంలేదు
ఇక ఎప్పటి సుఖాల్నో తవ్వితీసుకుని ముచ్చటపడే అవకాశమూలేదు
సమయంలేదిక ఏ సరసానికీ మానసిక స్వర్గానికీ!
ఇక ఈ శ్మశానం దాకా వచ్చాక, మనుమల గురించీ మనవరాళ్ళ గురించీ
మధనపడి ఆలోచించగలిగే సమయం ఉండదు
ఇక నాలుగు సంస్కృత శ్లోకాలు చదువుకొని పవిత్రత పొందాలితప్ప
ఈ నాన్చుడు వ్యవహారం నీకెంత మాత్రమూ శోభనివ్వదు
స్నానంచేయిస్తున్నారుకదా-
కాస్తంత ఇప్పుడైనా శుభ్రంగా ప్రతి అంగాన్ని కడుక్కో
కోటానుకోట్ల ప్రజాసమూహానికి చివరిసారిగా నమస్కారం చెయ్యి
నీ తప్పులన్నింటినీ కాస్తంత పెద్దమనసుతో క్షమించమని కోరుకో
పిత్రుదేవతల్ని తల్చుకొని వారి ఆశీస్సుల్ని తీసుకో
ఆ ప్రత్యక్ష దైవానికి చివరిసారిగా సాష్టాంగ నమస్కారం చెయ్యి-
కాంతుల్ని నింపుతాయనుకుంటే పొరపాటు పడ్డట్లే-
ఆఖరిక్షణంలో అవన్నీ ఆరిపోతాయి నీ కళ్ళతోసహా -
ఇన్నాళ్ళూ భరించిన అవమానాల గురించీ ఘన సన్మానాల గురించీ ఆలోచించకు
ఇక ఆ చితిచింత వ్యవహారం నీకేమాత్రమూ శాంతి ప్రసాదించదు.
వైరాగ్యాన్ని వేదమంత్రంలా జపించుకో నెమ్మదిగా నిశ్శబ్దంగా!
ఇక్కడి దాకా వచ్చాక -ఇక వైరాగ్యాన్ని కౌగిలించకోక తప్పదుమరి!
ఒక్కొక్క దశలో ఒక్కో మనస్తత్వం
అంతా ఆరి పోయాక జీవిత వైరాగ్యం.
కళ్లు చమర్చాయి కవిత చదివి.
మనస్తత్వం
జీవిత వైరాగ్యం
…కొత్తేమి కాదు
చక్ర బ్రమనమ్
అలా వైరాగ్యాన్ని ఒక్కసారిగా పొందలేమేమో! చిన్నప్పటి నుండి అది జరుగుతూనే ఉండాలనుకుంటాను .
జీవిత సత్యం చాల బాగుంది కవిత
మనసుని మురిపించి ,బాధని మరిపించి మరో లోకంలో ముంచె ఈ కవితల ప్రవాహం లో కొట్టుకుపోవాలని వుంది……..కాని నాకు ఈత రాదుగా…అందుకే వొడ్డున వుండే ఈ నది ప్రవాహాన్ని ఆనందిస్తా ………గొప్ప అనుబూతి ఈ కవితలు….
కొత్త గాలి వీస్తున్న(AC) ….పచ్చని పైర గాలి లో వున్న హాయి మారనిది మరపు రానిది ……….అమ్మ ప్రేమా లా స్వచ్ఛమైనది