యాడున్నడో కొడ్కు
ఈది బళ్ళ సదివిండు ఇదేశాలకు పోయిండు
నా కండ్లల పానాలు పెట్కొనున్నా వాడొస్తడని
సత్తు గిన్నెలల బువ్వ పెట్టిన ఈయవ్వ యాదున్నదో లేదో
గంజితాపించినగాని గరీబుగా పెంచలే
కూలిజేసి కాలేజిల చేర్సినా
కువైట్లా ఉజ్జోగమన్నడు
గల్లీలల్ల గోలీలాడేటోడు డాలర్లులెక్కేస్తున్నడు
గుడ్సెల సల్ల తాగినోడు
నా కుతికల సుక్క పోస్తడో లేదో
అప్పుడపుడు పైసలైతే పంపిస్తడు
ఎప్పుడూ నన్ను సూడనికి రాలే
పదేండ్ల క్రితం వానయ్య పీనుగయ్యిండు
గియ్యలా నాకు తోడులేకపాయే
వాడునన్ను సూస్తడని
ఒక ముద్ద పెడ్తడనుకున్న నన్నిట్ల ఒదిలిపోయిండు
అయినా ఆశ సావలే
నేను మాత్రం దినం దినం సస్తున్న
-తిలక్ బొమ్మరాజు
Every time I read u ‘am always amused by your word play . … But this time u out done u r self with sheer emotion . Kudos buddy . I must say u compete with u rself all the time n u win hearts . Autograph please:p
ఈ సత్యమ్ చాలామంది తల్లులకీ తెలీదు. అమాయకంగా మా అబ్బాయి వేరు మా అమ్మాయి వేరు అనుకుంటూ ఉన్నదే కాక
అప్పులుచేసి దోచి పెడతారు అనౌసరంగ ఆశలు పెంచుకుంటారు. తప్పు పట్టటం లేదు కానీ కాలం మారుతోందని తెలుసుకోకపోవడం చదువుకుంటే మరింత గొప్పగా ఉద్దరిస్తారని పిల్లల కోసం జీవితాల్ని పణంగా పెట్టడం ఈ రోజుల్లో మూర్ఖత్వమే అవుతుంది. యితరుల అనుభవాలనుంచి నేర్చుకోకపోవడం కూడా ఈ నాటి లక్షణమే. జీవితసత్యాన్ని మంచి మాటల్లో కవిత్వంగా మలిచారు. అభినందనలు.
పల్లెటూరి ప్రేమలు సామాన్య భాషల అద్భుతంగా వ్యక్తం చేసిండ్రు . అభినందనలు .