చాలాసార్లు వెలుతురులో. కానీ అరుదుగా చీకటిలో దొరుకుతాయి, వెలుతురు బతుకులు.అవును.
వెలుగు నీడల మధ్య కొన్ని జీవితాలు.
గాలిలో పెట్టిన దీపంలా కాదు, దీపం చుట్టూ గాలి గోడలా.
కాసేపైనా అట్లా జీవితం నిలబడి ఉంటున్నప్పుడు, జీవితానికి ఆధారం పొందుతున్నప్పుడు – ఇట్లా చిత్రాలు లభించడం ఒక అదృష్టం.
కిటికీ మాత్రం గా తెరుకునే వెలుగు.
ఆ వెలుగు నించే అంతానూ. సురసురమంటూ చేప కాలుతుంటే ఒక వెలుగు. నీడ. అదే ఆధారం. జీవనం.దీన్ని తీసింది మా ఇంటి దగ్గరే.
హైదరాబాద్ లోని పార్సిగుట్టలో, కమాన్ దగ్గర కల్లు డిపో ముందర.+++
నిజానికి చీకట్లో మాత్రమే వెలిగే చిన్న షాపది.
చేప ముక్కల్ని వేయించి మద్యపానంలో మునిగితేలే కస్టమర్లకు వేడివేడిగా రుచికరంగా అందించే మనిషి బండి అది.
నిలబడి నిలబడి నడిచే బండి. చీకటి గడుస్తుంటే వెలుగులు తరిగే సమయం అది
ఏడు నుంచి పన్నెండున్నర. అంతే
మళ్లీ తెల్లారితే- రాత్రయితేనే పని.
అదీ ఈ చిత్రం విశేషం.
+++
దీన్ని చిత్రీంచేదాకా నాకు తెలియదు.
ఒక చిన్న వెలుగు నీడలో జీవితం సాఫీగా గడచిపోతున్నదని.
ఆ మాత్రం చీకట్లో గడిపితే తనకు మొత్తం దినమంతా గడచిపోతుందని!
ఈ చిత్రం తీసి చూసుకున్న తర్వాత ఒకటొకటిగా అటువంటి జీవితాలన్నీ తెరుచుకున్నయి.
ఏడు దాటిందంటే బతికే జీవితాలన్నీ కానరావడం మొదలయ్యాయి.
+++
ఈ చిత్రంలో ఒక చిన్న శబ్ధం, సంగీతం ఉంటుంది.
ఆకలి కేకల రవళి ఉంటుంది. అది తీరుతున్నప్పుడు సేద తీరుతున్న కమ్మని కడుపు శాంతిజోల ఉంటుంది.
కస్టమరుకు, తనకూనూ…
+++
మనందరం చిమ్మ చీకట్లో ఫొటోలు చాలా తీస్తుంటాం. కానీ, ఒక దీపం వెలుతురులోనో లేదా ఒక చిన్న బల్బు వెలుగులోనో, చుట్టూ గాలినుంచి పొయ్యిని కాపాడుకుంటూ కాస్తంత నిప్పును రాజేసి సరాతంతో అలా సుతారంగా చేపల్ని వేయిస్తుంటే, వాటిని అమ్మే ఈ మనిషిని చూశాక….ఇట్లాగే కందిలి పెట్టుకుని రాత్రంతా కోఠి బస్టాండులో దానిమ్మ పండ్లు అమ్మే ఇంకొకాయన్ని చూశాను. రవీంద్రభారతిలో కీబోర్డు ప్లెయర్ ను తీశాను. ఇట్లా చాలామందిని.
అన్నీ వ్యాపకాలే. ఒకరి తర్వాత ఒకరిని. కనిపించినప్పుడల్లా ఒక వెలుగును నీడలో. ఒక నీడను వెలుగులో…
అంతదాకా తెలియనివి తెలిసి ఆశ్చర్యంతో చూసి చిత్రీకరించడం అలవాటు చేసుకున్నాను.
చూడగా చూడగా చూస్తే, అదొక సిరీస్. జీవితపు ఆసరా.
నిర్వ్యాపకంగా ఉన్నప్పుడు ఎప్పుడైనా చూడాలనుకుంటే మా ఇంటికి రండి.
- కందుకూరి రమేష్ బాబు
Beautiful shot and prose! true lighting is placing shadows where they belong.